________________
અષ્ટમ પ્રસ્તાવ– મધ્યમા પાપામાં સમવસરણની રચના,
૩૬૭
દેવાએ બહાર ( ચાતરફ) પ્રસરતા કિરણાના સમૂહવડે આકાશના વિવરને ભરી દે। સુવર્ણ ના શ્રેષ્ઠ પ્રાકાર સ્થાપન કર્યાં (રસ્થે). ત્યારપછી ભુત્રનપતિ દેવાએ જળકણુ જેવી શ્વેત કાંતિવડે શરદ ઋતુના ચંદ્રની હાંસી કરે તેવા નિર્મૂળ રૂપાના પ્રાકાર કર્યાં. પછી ત્રણે પ્રાકારની વચ્ચે (મધ્યે) `ન્યતરદેવાએ શ્રેષ્ઠ મણિ અને રત્નાવડે મનોહર અને પાદપીઠ સહિત સુંદર સિંહાસન સ્થાપન કર્યું. તેના પર શક્રેન્દ્રે વિકસ્વર પલ્લવાવડે સુશોભિત જિનેશ્વરના શરીરથી ખારગણા મોટા ક કેલ્લિ નામના શ્રેષ્ઠ વૃક્ષ વિપુન્યેર્યાં. ત્યારપછી તે સિંહાસન ઉપર ઇશાને કે લટકાવેલી મોતીની સેરવાળા, પૂર્ણિમાના ચંદ્ર જેવા ઉજજવળ અને સ્ફટિક રત્નના દડવાળા ઉપરાઉપર રહેલા ત્રણ ત્ર બનાવ્યા. પછી અધામુખે રહેલા મીટવાળા, ફરતા મદોન્મત્ત ભમરાઓએ કરીને સહિત અને શ્રેષ્ઠ ગંધવાળા જાનુપ્રમાણુ પુષ્પાની વૃષ્ટિ આકાશથી પડી. તેમજ સર્વ રત્નમય, વિચિત્ર, કિરણાવડે ઇંદ્રધનુષ્યને રચનારા અને નવી વંદનમાળાએ કરીને સહિત તારણા શાલતા હતા. મંદરાચળ પર્વતવડે મથન કરાયેલા ક્ષીરસાગરના શબ્દ જેવા ગંભીર ચાર પ્રકારના દિવ્ય વાજિ ંત્રા સર્વ દિશામાં દેશના સમૂહે વગાડ્યા. વાયુવડે ઉછાળેલા ક્ષીરસાગરના મેાટા કલ્લેાલાના વિલાસવાળા ધ્વજના સમૂહવડે અને સેંકડો પતાકાઓવડે આકાશ વ્યાપ્ત થયુ. મકર ંદ સહિત સહસપત્ર (કમળ) ઉપર હંસના મિથુના જેમાં ક્રીડા કરતા હતા એવી શ્રેષ્ઠ વાવડીએ દરેક દરવાજે કરવામાં આવી. મિથ્યાત્વરૂપી શત્રુને ક્ષેાલ પમાડવામાં નિપુણુ અને અખંડ (સપૂર્ણ) સૂર્યબિંબ જેવુ... શ્રેષ્ઠ ધર્મચક્ર સુવણૅના કમળ ઉપર સ્થાપન કરવામાં આવ્યું; તેમજ દેવઋદક વિગેરે ખીજું જે કાંઇ અહી' કરવા લાયક હાય છે તે સર્વ હર્ષિત હૃદયવાળા વ્યંતરદેવા કરે છે. આ પ્રમાણે પાતપેાતાના અધિકારને અનુસરીને સમવસરણુ રચવામાં આવ્યું. તે જ વખતે જિનેશ્વરરૂપી સૂર્યથી ભય પામી હોય તેમ રાત્રિ પણ નાશી ગઇ,
આ અવસરે દેવા અને વિદ્યાધરોવડે નમસ્કાર કરાતા, પ્રમાણુ વિનાના (ઘણા) ગુણારૂપી રત્નેાના નિવાસરૂપ, જેને ઇંદ્રે માર્ગ દેખાડ્યો હતા, જેણે માગે લાગેલા લબ્ધજનાને સંતાષ ઉપન્ન કર્યાં હતા, જેનું ગાત્ર (શરીર) તેષ (રાગ) અને રાષ(દ્વેષ)થી રહિત હતું, ગર્તા (ખાડા) સમાન સસ્પેંસારમાં પડતા જંનાના ઉદ્ધાર કરવામાં તત્પર હતા, માટા કરૂણારસે કરીને જેણે જગતના જનાના દુઃખરૂપી અગ્નિ બુઝાવી દીધા હતા, તથા જે પાપરૂપી પર્વતનું દલન કરનાર હતા તે જગદ્ગુરૂ શ્રી મહાવીરસ્વામી પૂર્વ તરફના દરવાજાવડે સમવસરણની ભૂમિમાં પેઠા, ત્યારપછી સિંહાસનને પ્રદિક્ષણા
