________________
અષ્ટમ પ્રસ્તાવ-નિર્વાણું માટે ઈંદ્રપ્રાર્થના.
પપ
તે સાંભળી જગદ્ગુર્ગુરુ એયા કે—“ હે સુરેન્દ્ર ! અતીતાદિક ત્રણે કાળમાં પણ આ કાય થયુ નથી, થશે નહી' અને થતુ પણ નથી કે અત્યંત અનત વિશેષ પ્રકારની શક્તિના ભાવર્ડ યુક્ત કાઇ ( તીથ કર ) પણ આયુષ્ય ક્રમ પૂર્ણ થયા છતાં પણ એક સમય માત્ર પણ રહી શકે. વજાની ખાણમાંથી ઉત્પન્ન થયેલા વારત્નના સેંકડા કકડા કરીને પણ કદાચ તે કકડા સાંધીને રત્ન મનાવી શકાય છે; પરંતુ વિલય પામેલા આયુષ્યના દળિયા કાઇ પણ પ્રકારે સાંધી શકાતા નથી; તેથી જો કદાચ કોઇ પણ વખત બિલકુલ નહીં બનેલાં આ અને ( કાર્યને ) અમે ન સાધી શકીએ તેા તેટલાથી અમે શું અનંત શક્તિવાળા ન કહેવાઇએ ? તેથી કરીને હે ઇંદ્ર ! આ મહ તમે ટૂંકી લો. ” આ પ્રમાણે શક્રેન્દ્રને ખાધ કરી જગદ્ગુરુ શૈલેશીકરણ ઉપર આરૂઢ થઇ, એકી સાથે જ વેદનીય, આયુષ્ય, નામ અને ગાત્ર એ ચારે ઘાતી કર્મને ખપાવી જેને માટે પુર, મંદિર રાજ્ય અને લક્ષ્મીને ત્યાગ કરાય છે; સ્નેહે કરીને વ્યાસ એવા બધુજનાને ગાઢ પ્રતિબ ંધ મૂકાય છે; વાર વાર ગ્રીષ્મૠતુના ઉષ્ણ તાપથી તપેલી રેતીના સમૂહમાં ઊભા રહી આતાપના લેવાય છે; શીત કાળમાં હિમના કણિયાવર્ડ દુઃસહુ ભૂતળને વિષે સુવાય છે; વારવાર શુદ્ધ, છે, તુચ્છ અને નિરસ લેાજન અને પાણીના આહાર કરાય છે; ભયંકર સ્મશાન, શૂન્ય ગૃહ અને અરણ્યાદિકમાં નિવાસ કરાય છે; હમેશા વીરાસન વિગેર સ્થાના સેવાય છે; છઠ્ઠ, અઠ્ઠમ વિગેરે દુષ્કર તપનું આચરણ કરાય છે; મનુષ્ય, તિર્યંચ અને દેવાએ કરેલા ઉપસર્ગના સમૂહ સહન કરાય છે, તથા દુઃસહુ પરીષહેાના સમૂહ પણ ગણકારાતા નથી તે મેાક્ષપદને ત્રણ ભુવનવડે ચરણુમાં નમન કરાતાં અને સંસારના ભયને મથન કરનારા શ્રી મહાવીર જિનેશ્વર એ પ્રકારે મેક્ષપદને એકલા જ પામ્યા. તે વખતે સર્વે દેવેદ્રો પાંત પેાતાના સિંહાસન ચલાયમાન થવાથી જિનેશ્વરનું નિર્વાંણુ જાણીને ચારે પ્રકારના દેવા સહિત ત્યાં ઉતર્યાં ( આવ્યા ). તે વખતે તે આનદ રહિત થયા. તેમના નેત્રાના છેડા અશ્રુના પ્રવાહથી વ્યાપ્ત થયા અને તે જગન્નાથના શરીરને નમીને સમીપે રહ્યા. પછી સૌધર્માધિપતિએ નંદન વનમાંથી મંગાવેલા ગાશીષ અને અગરુ વગેરેના કાછોવર્ડ એકાંત સ્થળે ચિંતા રચાવી. પછી સુગધી ક્ષીરસમુદ્રના જળવડે જિનેશ્વરના શરીરને નવરાવી હરિચંદનને લેપ કર્યાં, નિર્મળ ફુલ ( રેશમી ) વસ્ત્ર પહેરાવ્યું. વિવિધ પ્રકારના રત્નના કરા વડે ઢેડ્ડીપ્યમાન અલકારા પાતપાતાના સ્થાને ( અંગામાં) પહેરાવીને ૧, ઘણે ઠેકાણેથી ઘેાડુ... થાડુ' લેવુ' તે,
