________________
૪૫૬
શ્રી મહાવીરચરિત્ર.
મિત્રાની મધ્યે નાંખ્યા છે, તેથી તેમને અનુસરવારૂપ જ આના અપરાધ છે.”આ પ્રમાણે સાંભળીને રાજાએ તાંબૂલ વિગેરે આપીને તેનુ` સન્માન કરી તેને પોતાને ઘેર માકલ્યા, અને બીજા સર્વેને મહાદુ:ખની રીતે (રીબાવીને)મારી નંખાવ્યા.
આવા અવસરે મુનિજનને ઉચિત વિહારવડે જન્ય જીવાને પ્રતિબંધ કરતાં, પ્રતિબંધ રર્હુિત છતાં પણ જિનેશ્વરની આજ્ઞામાં પ્રતિમ ́ધવાળા, દુષ્કર તપના આચ રણવડે કવનને ખાળનાર છતાં પણ સર્વ પ્રાણીઓને સુખ કરનારા વિજયસિંહુ નામના સૂરિ ત્યાં પધાર્યાં. તે વખતે ત્રિક, ચતુષ્ક અને ચત્વર વિગેરે સ્થાનમાં હર્ષના ભારથી ભરાયેલા લેાકેા પરસ્પર ખેલવા લાગ્યા કે− અહા ! અહા ! અગાધ સંસારસમુદ્રમાં પડતા જંતુના સમૂહને વહાણુ સમાન, અને મેાક્ષસુખને સાધવામાં આસક્ત અને જેનુ નામ ગ્રહણ કરવાથી પણ સુખ ઉપજે એવા ભગવાન (પૂજ્ય) આચાર્ય અહી પધાર્યાં છે. તેવા મહાત્માઓનુ નામ શ્રવણુ કરવું તે પણ પાપના સમૂહને નાશ કરવામાં સમર્થ છે, તે પછી તેમને વંદન કે નમસ્કાર કરવાથી પાપનો નાશ થાય તેમાં શું કહેવું ? તેથી હે દેવાનુપ્રિયા ! આપણે તેમને વાંદવા જઇએ.” આ પ્રમાણે સાંભળીને નગરના લેાકેા સૂરિની સમીપે ચાલ્યા. તે વસુદત્ત પણ રાજાના મેકલવાથી પેાતાને ઘેર ગયા અને માતા-પિતાને પૂર્વના વૃત્તાંત કહ્યો કે “ તમારા ખોટા વાત્સલ્યે કરીને હું આજે ધમ કર્યાં વિના જ વિનાશ પામ્યા હાત, તા સ્નેહના વાત્સલ્યપણાએ કરીને મને અનર્થના સમૂહમાં કેમ નાંખા છે ? કે જેથી મને ધમ કરવા માટે મૂકતા (રજા આપતા) નથી ? ” આ પ્રમાણે તેણે કહ્યું ત્યારે માતા-પિતાએ તેને અનુજ્ઞા આપી. એટલે તે સૂરિની પાસે ગયા. પ્રત્રજ્યા ગ્રહણ કરી. ત્યારપછી એકાંત ધર્મકાર્ય માં જ ’ઉદ્યમવત થયા. આ પ્રમાણે હે ઇંદ્રભૂતિ ગૌતમ ! જેઓએ ચારીરૂપી એક ( અદ્વિતીય ) પાપસ્થાનના ત્યાગ કર્યાં હાય તેવા મનુષ્યાનું જીવિત બન્ને લેાકને વિષે સફળ થાય છે. ઇતિ શ્રીજી અણુવ્રત (૩).
આ પ્રમાણે ત્રીજી અણુવ્રત કહ્યું. હવે મૈથુનની વિરતિથી ઉત્પન્ન થયેલું ચાથું અણુવ્રત કહેવાય છે તે સાવધાન ચિત્તે સાંભળે. તે મૈથુન એ પ્રકારનુ' છે : સૂક્ષ્મ અને સ્થળ. તેમાં કામના ઉદયવડે ઇંદ્રિયાના જે કાંઇક વિકાર તે સૂક્ષ્મ કહેવાય છે તથા જે સ'ભાગ કરવા અથવા કામભોગને માટે મન, વચન અને કાયાની ચેષ્ટા કરવી તે સ્થૂળ મૈથુન કહેવાય છે. તે સ્થૂળ મૈથુન ઔદારિક અને વૈક્રિય એવા ભેદે કરીને એ પ્રકારનું જાણવું,
