________________
અટ્ટમ પ્રસ્તાવ–શ્રેણી કે અ'ગીકાર કરેલ સકિત.
૫૦૧
ભવસાગરના પર્યંતને પામીને શાશ્વત સુખવાળા માક્ષને પામ્યા છે. જે આ ઉત્તમ ધર્મને ભાવપૂર્વક ગ્રહણ કરે છે તે સત્પુરુષા ધન્ય છે, અને તેઓએ મનુષ્ય-જન્મ સારા પ્રાપ્ત કર્યાં છે ( કૃતાર્થ કર્યાં છે ). હે ગૌતમ ! તમે પ્રથમ મને જે પૂછ્યું હતું કે આ સંસારમાં જીવા અનંત દુઃખના સમૂહથી પીડા પામીને કેમ વાર વાર ભ્રમણા કરે છે ? તે તેનું મુખ્ય કારણુ એ જ છે કે તેએ કહેલા વિધિ પ્રમાણે સમ્યક્ત્વ ગુણ સહિત વિરતિને હર્ષ સહિત ગ્રહણ કરતા નથી માટે આ પ્રમાણે તીર્થંકરે ગૃહસ્થધ વિસ્તારથી કહ્યો.” ત્યારે તુષ્ટમાન થયેલા પ્રથમ શિષ્ય ( ગૌતમસ્વામી ) પ્રભુના પાદ— પીઠ પર પોતાનું મસ્તક નમાવી આ પ્રમાણે સ્તુતિ કરવા લાગ્યા—“ ભવરૂપી ખાડામાં પડતાં જનસમૂહના શરણરૂપ, રણુ (શબ્દ, યુદ્ધ) રહિત, દેવાએ પૂજેલા, જ્ઞાતકુલરૂપી આકાશમાં પૂર્ણિમાના ચંદ્રરૂપ અને વ્યાધિ રહિત એવા હે પ્રભુ ! તમે જય પામે, જય પામે, તમે એકલાએ જ જે પ્રમાણે જગતમાં પદાર્થના સમૂહ વિસ્તારથી કહ્યા છે તે પ્રમાણે સમર્થ એવા પણુ અન્ય તીથિંકાએ જરા પણ વિસ્તાર્યાં નથી. હું માનુ છું કે અન્ય તીથિંકા રકની જેમ તમારા અર્થના ( પદાર્થના ) સારના લેશને પામીને જ્ઞાનના વૈભવે કરીને અનુપમ માહામ્યવરે ગર્વિષ્ઠ થયા છે. હે પ્રભુ ! જે અંધકારને સૂર્યના કિરણેાના પ્રચાર, દીવાને પ્રકાશ કે રત્ના પણ હણી શકતા નથી, તે ચિત્તને વિષે લીન થયેલા અંધકારને પણ તમે શ્યુ' છે. આ પ્રમાણે જગદ્ગુર્ગુરુ પરની માટી ભક્તિના પ્રભાવથી રામાંચિત થયેલા મોટા ગણધર અસમાન સ્તુતિ કરીને પેાતાના સ્થાને બેઠા.
""
આ અવસરે ખાર વ્રત સંબધી દેશના સાંભળીને ભવને વિષે વૈરાગ્ય ઉત્પન્ન થવાથી કેટલાકે દેશવિરતિ ગ્રહણ કરી, કેટલાકે મિથ્યાત્વના કાર્યા ત્યાગ કર્યાં, અને કેટલાકે સર્વવિરતિ ગ્રહણ કરી. તે વખતે ત્યાં રહેલા શ્રેણિક રાજા થાડી પણ વિરતિ લેવાને અસમર્થ હાવાથી તીર્થ 'કરને પ્રણામ કરીને કહેવા લાગ્યા કે− હું ભગવન ! જે મનુષ્ય અત્યંત મોટા આરંભ કરનાર, મોટા પરિગ્રહને ધારણ કરનાર અને સર્વથા વિરતિ રહિત હાય તે કેવી રીતે ભવસાગરને તરી શકે ? ” ત્યારે જગદ્ગુરુ ખાલ્યા કે–“ હે શ્રેણિક રાજા ! દેશિવરતિ અને સર્વવિરતિ ગ્રહણુ કરવામાં અસમર્થ એવા તું સમકિતમાં નિશ્ચળ થા. આ પ્રમાણે જગદ્ગુરુના વચનને 'બહુ સારું એમ કહી, અંગીકાર કરી તે રાજા ભગવાનને મસ્તક નમાવી જેમ આવ્યા હતા તેમ પાછા ગયા અને ઈંદ્રો સ્વર્ગમાં ગયા. તે વખતે પહેલી પારસી
,,
(
"
