________________
અષ્ટમ પ્રસ્તાવ–૨થા શિક્ષાવત ઉપર સાધુરક્ષિતની કથા. ૪૮ કયા ક્યા પ્રકારે પરિણામ પામતા નથી?” દેવીએ કહ્યું-“ એ એમ જ છે.” હવે બાર દિવસ વ્યતીત થયા ત્યારે તે પુત્રનું સાધુરક્ષિત નામ પાડયું. કાળે કરીને તે કુમાર અવસ્થાને પામે. સમગ્ર કળાઓ શીખે. પછી વૈવન પામે ત્યારે તેને શુભ તિથિ અને મુહને વિષે એક શ્રેષ્ઠીની કન્યા સાથે પરણ. વિવાહને છેડે શ્રેણીએ રાષ્ટ્ર સહિત રાજાને બોલાવ્યા અને શ્રેષ્ઠ રત્નના આવરણ અને વસ્ત્રો આપવાવડે તેની પૂજા કરી. તથા તેમના પગમાં નવી વહુ સહિત સાધુરક્ષિતને તમાડ્યો. તેને દેવીએ હાસ્ય સહિત કહ્યું કે-“હે વત્સ ! તે તેવા પ્રકારનું અને આ આવા પ્રકારનું તું જે.” તે સાંભળી સાધુરક્ષિતે કહ્યું-“હે માતા ! એને અર્થ હું કાંઈ સમયે નથી.” આ પ્રમાણે તેણે કહ્યું ત્યારે રાણી અને શેઠાણી પરસ્પર હસ્તની તાળીઓ આપવાપૂર્વક હતી. ત્યારે રાજાએ કહ્યું-“હે શ્રેણી ! આ બે જણ કેમ હસે છે?”. શ્રેણીએ કહ્યું- હે દેવ! હું પણ બરાબર જાણતા નથી તેથી મને પણ આશ્ચર્ય થાય છે માટે આપ પૂછે.” ત્યારે રાજાએ પૂછયું-“હે દેવી! આ પ્રમાણે તમે શું કહ્યું? તે સર્વથા પ્રકારે કહે.” એમ રાજાએ કહ્યું ત્યારે તેણીએ પૂર્વોક્ત કુછીને વૃત્તાંત કહ્યો. તે સાંભળી સાધુરક્ષિતને પૂર્વ લવ સાંભર્યું, અને તેથી સંસારવાસ ઉપર અત્યંત વૈરાગ્ય પામ્યો. એકદા તેના પુણ્યના સમૂહથી જાણે ખેંચાયા હોય તેમ વિજયઘોષ નામના સૂરિ મહારાજ ત્યાં પધાર્યા. નગરના લોકોની સાથે તે સાધુરક્ષિત તેમને વાંદવા માટે ગયે. વિનય સહિત પ્રણામ કરીને તે ગુરુના ચરણની પાસે બેઠે. તેમની પાસે ધર્મદેશના સાંવાળી તેથી તથા પ્રકારના કર્મના ક્ષયોપશમે કરીને તેને દેશવિરતિને પરિણામ થયે તેથી તેણે સૂરિની સમીપે બાર પ્રકારને શ્રાવકધર્મ ગ્રહણ કર્યો. એકદા અષ્ટમીને દિવસે તેણે પષધ ઉપવાસ કર્યો. એટલામાં માસક૯૫ પૂરે થવાથી સૂરિમહારાજે ત્યાંથી વિહાર કર્યો. પછી પરણાને દિવસે પૌષધ પારીને ઉચિત સમયે (ભજનસમયે) અતિથિસંવિભાગ કરવાની ઈચ્છાથી તે સાધુની સમીપે જવા ચાલ્યું. ઘરની બહાર નીકળતાં જ તેની માતાએ તેને કહ્યું કે-“હે વત્સ! તું કયાં જાય છે? પ્રથમ ભજન કરી લે. રસોઈ તૈયાર છે. ” સાધુરક્ષિત બે -“હે માતા! અતિથિસંવિભાગ વતને ગ્રહણ કરીને કેમ હું ગુરુને સંવિભાગ કર્યા વિના પિતે જ ભજન કરું? તેથી પ્રથમ હું સાધુઓને બેલાવી લાવું.” ત્યારે તેણીએ કહ્યું-“હે પુત્ર! પૂજય સાધુઓએ અન્યત્ર વિહાર * ૧ વહોરાવ્યા વિના.
