________________
શ્રી મહાવીરચરિત્ર. આ પ્રમાણે ગૌતમને કહીને સ્વામી તામલિપ્તિ, દશાર્ણપુર, વીતભય પણ, ચંપાપુરી, ઉજજયિની નગરી, ગજપુર, કાંપીય નગર, નંદિપુર અને મથુરા નગરી વિગેરે મોટા નગરમાં ભવ્ય પ્રાણીઓને પ્રતિબંધ કરતા પ્રસન્નચંદ્ર, દશાર્ણભદ્ર, ઉદાયન, શાલ અને મહાશાલ વિગેરે રાજાના સમૂહને પ્રત્રજ્યા આપી, ચંડપ્રદ્યોત, અરિમર્દન અને જિતશત્રુ વિગેરે રાજાઓના સમૂહને શ્રાવકધર્મમાં સ્થાપન કરી કેટલાક કાળ પછી રાજગૃહ નગરમાં પધાર્યા. અને ત્યાં–
કકેતન, નીલ, લેહિતાક્ષ વિગેરે રોના સમૂહવડે એક જનપ્રમાણુ ભૂમિમાં દેએ ભૂમિતળ બાંધ્યું. પછી મણિરત્નને, જાત્ય સુવર્ણ અને રૂપાને એમ ત્રણ શ્રેષ્ઠ પ્રાકાર (કિલા) દરવાજા સહિત તત્કાળ બનાવ્યા. તે ત્રણ પ્રકારની વચ્ચેના પ્રાકારને મથે વિચિત્ર રત્નોના સમૂહના કિરણો વડે વ્યાપ્ત અને જગદ્ગુરુને લાયક સિંહાસને સ્થાપન કર્યા. તેમાં પૂર્વ દિશા સિવાયના બાકીના ત્રણ સિંહાસન ઉપર ત્રણ જગતના જીવને વિસ્મય કરનારા ભગવાનની જેવા જ ત્રણ રૂપ બનાવ્યાં (સ્થાપન કર્યા). બળતાં અગરુ, ઘનસાર, સેહક વિગેરે ધૂપના સુગંધવડે સર્વ દિશાઓને સુગધી કરનાર ધૂપધાણાના સમૂહ ચેતર મૂકવામાં આવ્યા. કકેલી વૃક્ષના પાંદડાંને ધીમે ધીમે કંપાવતે અને દવાઓના સમૂહને પ્રજાવતે શીતળ વાયુ તીર્થકરના પ્રભાવથી વિસ્તાર પામ્ય (વાવા લાગે). આ પ્રમાણે સર્વ આદરવડે દેવોના સમૂહે સમવસરણ રચ્યું ત્યારે પૂર્વ દિશાના સિંહાસન પર પ્રભુ પૂર્વાભિમુખે બેઠા. તે વખતે જગદુગુરુની પ્રવૃતિમાં નીમેલા પુરુષોએ શ્રેણિક રાજાને જિનેશ્વરના આગમનના સમાચાર આપ્યા, ત્યારે તે રાજા અભયકુમાર વિગેરે કુમાર સહિત હર્ષથી વિકસ્વર થયેલા શરીરવાળે થઈને ભગવાનને વાંદવા માટે તત્કાળ સમવસરણમાં આવ્યો. તથા અસુર, સુર, વાણવ્યંતર, જ્યોતિષી વિગેરે દેવે પણ આવ્યા. તેઓ મોટી ભક્તિના સમૂહવડે ત્રણ પ્રદક્ષિણા પૂર્વક નાથને નમીને સદ્ધર્મ સાંભળવા માટે પિતા પોતાના સ્થાને બેઠા. ત્યારપછી ભુવનગુરુ ભગવાને ભવ્ય પ્રાણીઓને સંસારના ભયને હરણ કરનાર ઉત્પાદ, વ્યય અને પ્રૌવ્ય એ ત્રિપદીથી યુક્ત સમગ્ર વસ્તુના પરમાર્થને કહ્યો. ભુવનબંધુ ભગવાને દેશના આપી ત્યારે સમગ્ર પદાર્થોને જાણતા છતાં પણ ગૌતમસ્વામીએ ભવ્ય પ્રાણીઓના બોધને માટે આ પ્રમાણે કહ્યું (પૂછયું) કે-“હે ભગવન! વારંવાર થતા જન્મ, જરા, મરણ અને શેકથી ભરેલા આ સંસારનું મૂળ કારણ શું છે? કે જેથી આ . સંસારમાં રહેલા છ વૈરાગ્ય પામતા જ નથી તથા આપના ચરણકમળની
