________________
- અષ્ટમ પ્રસ્તાવ-વિરોનું શ્રી વિરપ્રભુ પાસે ખુલાસા માટે આવવું. ટપ • પાસે આવ્યા (આવીને રહ્યા), અને કેટલાક તે જમાલિની જ પાસે રહ્યા. હજાર સાધ્વીઓ સહિત પ્રિયદર્શના પણ સ્ત્રીપણાને સુલભ એવા નિર્વિકપણાથી અને પૂર્વના પ્રેમબંધને અનુસરવાપણથી જમાલિના જ પક્ષને અનુસરવા લાગી.
એકદા શરીરે નીરોગી થયેલે તે જમાલિ પિતાના કદાગ્રહવડે પોતાના આત્માને તથા બીજા લોકોને પણ હંમેશાં ભમાવતે, પ્રરૂપણ કરતા અને જિનેશ્વરના વચનને દૂષણ આપતો હતો, તથા “ઉત્પન્ન થયેલા કેવળજ્ઞાન અને કેવળદર્શનને ધારણ કરનાર હું જ સર્વજ્ઞ છું” એમ અહંકારને વહન કરતે તે સર્વ ઠેકાણે વિચારવા લાગે. એકદા ચંપા નગરીના પૂર્ણ ભદ્ર નામના ચૈત્ય (ઉદ્યાન)માં અનેક શિષ્યના સમુદાયથી પરિવરેલા ભાગવાન શ્રી મહાવીર સ્વામી સમવસર્યા. તેની નજીકમાં રહીને તે જમાલિ આ પ્રમાણે કહેવા લાગ્યું કે-“હે ભગવન ! જેમ તમારા ઘણા શિષ્ય છમસ્થપણમાં જ રહીને મરણ-ધર્મને પામ્યા છે તેમ (તે) હું નથી; કેમકે મને દિવ્ય અને અક્ષત કેવળજ્ઞાન અને કેવળદર્શન ઉત્પન્ન થયાં છે. તેના વશથી હું યથાર્થ સર્વ વસ્તુતત્વને જાણું છું, તેથી આ પૃથ્વીમંડળમાં હું જ અરિહંત, સર્વજ્ઞ અને સર્વદર્શ છું.” આ પ્રમાણે તેનું વચન સાંભળીને ગૌતમસ્વામીએ તેને કહ્યું કે-“હે જમાલિ ! જે તું આવા પ્રકારનો છે, તે પર્વતથી, સ્તંભથી કે વૃક્ષના ઠુંઠાથી તારૂં જ્ઞાન અટકે તેવું નહીં હોય, તેથી મારા આ બે પ્રશ્નને તું જ જવાબ આપ કે-આ લેક શાશ્વત છે કે અશાશ્વત છે ? તથા આ જીવ શાશ્વત છે કે અશાશ્વત છે ? ” આ પ્રમાણે પૂછવાથી જમાલિ સંશયને પામ્યા અને જેટલામાં પ્રત્યુત્તર આપવામાં અસમર્થ અને કાંતિ રહિત મુખવાળો રહ્યો તેટલામાં ભુવનના એક સૂર્ય સમાન શ્રી મહાવીરસ્વામીએ તેને કહ્યું કે-“હે જમાલિ! મારા ઘણું શિખ્ય જિનેશ્વર(કેવળી)ની જેમ આને જવાબ આપવાને સમર્થ છે, પરંતુ તેઓ તારી જેમ આવી રીતે ગર્વ સહિત કહેતા નથી. હે ભદ્ર ! આ પ્રશ્નમાં કાંઈ ન જાણી શકાય તેવું (કઠણ) નથી, કેમકે આ લેક શાશ્વત પણ છે અને અશાશ્વત પણ છે. તે આ પ્રમાણે આ લોક ભૂત, ભવિષ્ય અને વર્તમાન ત્રણે કાળમાં સામાન્યરૂપે કરીને રહે છે તેથી શાશ્વત છે અને અવસર્પિણી વિગેરે પર્યાયના પરાવર્તનવડે અશાશ્વત છે. એ જ પ્રમાણે જીવ પણ બાલ્યાદિક સર્વ અવસ્થામાં રહેલું હોવાથી શાશ્વત છે અને નર, નારકી અને તિર્યંચ વિગેરે બીજા બીજા પર્યાયને સંભવ હોવાથી (તેની , અપેક્ષાએ) અશાશ્વત છે.” આ પ્રમાણે ભગવાને કહ્યું તે પણ જમાલિનું
