________________
૩૮૮
શ્રી મહાવીરચરિત્ર.
છે. વળી જે સ્નાન, વિલેપન અને આભૂષણવડે આ શરીરની સેવા ના કરીએ તે તે દિવસે રહેલા ચંદ્રમંડળની જેમ શેભાને ધારણ કરતું નથી.”
તે સાંભળીને ફરીથી માતાએ કહ્યું કે-“હે પુત્ર! આ મોટા રાજકુળમાં ઉત્પન્ન થયેલી, સમગ્ર કળામાં કુશળ, રૂપ અને લાવણ્યવડે મનહર અંગવાળી, સમુદ્રની વેળાની જેમ પોતાના કુળ(કાંઠા)ને અલંકાર કરનારી, ઉત્તમ મુનિઓની માળા( સમહ )ની જેવી મુક્તાહારના પરિગ્રહવાળી, હાથીઓની શ્રેણિની જેવી લીલાવડે મંદ મંદ ગતિ કરનારી, પુષ્ટ અને મેટા સ્તનના ભારથી નમી ગયેલ અને મુષ્ટિવડે ગ્રહણ કરી શકાય તેવા મધ્ય (કટી) ભાગવાળી, મનને અનુકૂળ વર્તનારી અને સર્વ અંગે મને હર આ પ્રિયદશના વિગેરે તારી આઠ પ્રિયાને સમય પ્રાપ્ત થયા પહેલાં જ ત્યાગ કરીને તારે તપકિયાને આરંભ કર અતિ અયોગ્ય છે. તેથી આ પ્રિયાની ' સાથે હાલ તે તું મનુષ્ય સંબંધી કામગને ભેગવ, અને પછી પરિણત વયવાળ થા ત્યારે આ પ્રિયાઓ સહિત જ પ્રવજ્યા ગ્રહણ કરજે”
જમાલિએ કહ્યું-“હે માતા ! આ મનુષ્ય સંબંધી કામગ તે મૂત્ર, વિષ્ટા, વમન, પરૂ, શુક અને શેણિતથી ઉત્પન્ન થયેલા, મૃત કલેવર(મડદા)માંથી નીકળતા દુર્ગધ જેવા, અશુભ ઉરસવડે ઉદ્વેગને ઉત્પન્ન કરનાર, બીભત્સ, અલ્પ કાળ રહેનારા અને ઘણું કલેશથી સાધવા લાયક છે. તે કામભેગે અજ્ઞાની જનના ચિત્તને આનંદ ઉત્પન્ન કરનારા છે, પણ પુરૂષને તે નિંદા કરવા લાયક છે તથા ચતુર્ગતિરૂપ અનંત સંસારને વધારનાર છે. હાથમાં રહેલા અર્ધ બળેલા કાણની જેવા તે કામગ જે મૂકી દેવામાં ન આવે તે અસંખ્ય તીક્ષણ દુઃખને અનુબંધ (સંબંધ) કરનારા છે અને સુગતિમાં જવાના વિન કરનારા છે, તેથી તે કુશળ પુરૂષને ક્ષણમાત્ર પણ ભેગવવા ગ્ય કેમ હોય? વળી –
જીવિતને અથ કે પુરૂષ કેઈપણ વખત તાલપુટ નામનું વિષ ખાય ? અથવા કેણુ તીક્ષણ દાઢવાળા સિંહના મુખરૂપી ગુહાને સ્પર્શ કરે? અથવા કોણ વાળાના સમૂહવડે ભયંકર વજાના અગ્નિની મદયે પ્રવેશ કરે? અથવા તીક્ષણ અગ્રભાગવાળા ખડની ધારા ઉપર કેણ ચાલે? અથવા તે આ ઉપર કહેલી સર્વ બાબત દેવાદિકના સામર્થ્યથી કદાચ કઈ પુરૂષ
૧. સ્ત્રીઓ મેતીના હારને ધારણ કરનારી અને મુનિએ આહાર અને પરિગ્રહથી મુક્ત થયેલા.
