________________
ષષ્ટ પ્રસ્તાવ–ભગવંતનુ અનાય દેશમાં ગમન.
૩૧૯
• આગળ જઇ, કરૂણાને લીધે લાંબા વખતથી સુખ-દુઃખ સમાન સહન કરવાના પક્ષપાતથી તેની રાહ જોવા લાગ્યા. ત્યારે લેાકેાએ જાણ્યું કે—‘આ કોઇ દુશીલ એ દેવાની સેવા કરનાર કે છત્રધારક હશે તેથી એ તેની રાહ જોઇ ઉભા રહ્યા છે, માટે એને પકડી રાખવેા યુક્ત નથી.' એમ ધારીને તેમણે ગેાશાળાને મૂકી દીધો. તેના મળતાં ભગવંત આગળ ચાલ્યા અને અનુક્રમે ગાભૂમિકામાં ગયા. ત્યાં ગાયને ચારે-પાણી બહુ સુલભ હાવાથી તે સ્થાન ગેાભૂમિના નામે પ્રસિદ્ધ હતુ. ત્યાં પણ કલહપ્રિયતાને લીધે ગોશાળા ગાવાળાને કહેવા લાગ્યા કે-‘અરે મ્લેચ્છે ! અરે કદરૂપા ! આ માર્ગ ક્યાં જાય છે ?’ ગાવાળા ખેલ્યા‘અરે પાખડી! અમને નિષ્કારણ શા માટે તરાડે છે ? ’ ગોશાળ‘ કહ્યું-‘અરે દાસીપુત્રા ! પશુએ ! જો તમે સહન નહિ કરા તા તમને વધારે તિરસ્કારીશ. શુ એ મિથ્યાવચન છે ? તમે મ્લેચ્યા જેવા જ છે. શું સત્ય પણ ન ખેલવું ? તમારા મને શેા ભય છે ? ' એટલે ભારે કાપ પામેલા તેમણે મળીને લાત, મુઠી અને પત્થરવતી તેને ખૂબ મારી, ખાંધીને વાંસ-જાળમાં ફેંકી દીધા. ત્યાં પણ દયા લાવી, પથિકાએ મુક્ત કરતાં ગેાશાળા સાથે પ્રભુ આઠમું ચામાસુ કરવા રાજગૃહનગરમાં ગયા. ત્યાં વિચિત્ર અભિગ્રહ સાથે ચાતુર્માંસખમણુ કર્યું. અને પ્રાંતે નગરની બહાર તેમણે પારણું કર્યું. પછી · અદ્યાપિ અનિર્જરિત બહુ કર્મ છે' એમ ધારી કૃષીવલ અને કર્મ કરાના દૃષ્ટાંતને યાદ કરતાં સ્વામી પુનઃ કર્મનિર્જરા નિમિત્તે અત્યંત પાપી લેાકેાથી વ્યાપ્ત એવા લાટ, વજ્રભૂમિ, શુધ્ધભૂમિ નામના મ્લેચ્છ દેશોમાં ગોશાળા સહિત વિચરવા લાગ્યા. ત્યાં કોઇ વાર ધર્મશ્રવણથી વિમુખ, દયાહીન, રક્તમિશ્ર હાથવાળા, પરમાધામી જેવા અતિ ભયાનક એવા અનાય લેાકેા, લગવંતને વિચરતા જોઇ હીલનાપૂર્વક નિવ્રુતા, તથાવિધ પરાલવ પમાડતા અને શ્વાન પ્રમુખ દુષ્ટ સત્ત્વા સ્વામી સન્મુખ દોડાવી મૂકતા, તથાપિ રાગી જેમ જીલાખ, ત્વચાચ્છેદ કે ક્ષારના લેપ વિગેરે ભારે કષ્ટ આપનાર વૈદ્યને વખાણે તેમ ભગવંત પણ ઉગ્ર ઉપસર્ગ કરનાર બધા લેાકેાને ઉપકારી ખંધુ સમાન જોઈ સંતુષ્ટ થતા. અહા ! જેણે ખાલ્યાવસ્થામાં સ્હેજ અંગુષ્ઠ ખેંચતાં, મેરૂયુક્ત ધરાપીઠ અને સત્ત્વા, કુલપવા અને સાગરને ડાલાયમાન કરી મૂકયાં
જિનેદ્ર પોતે અતુલ બળશાળી છતાં, નિર્દય કને લીધે અહા ! એક કીટતુલ્ય જનાના હાથે આપત્તિ સહન કરે છે. વળી આપદા નિવારવા માટે ઈંદ્રે જે સિદ્ધાર્થને આદેશ કર્યાં હતા તે ફક્ત ગોશાળાને પ્રત્યુત્તર દેવા વખતે ઉપસ્થિત થતા, અને વળી અતુલ મલ્લ છતાં વીરસ્વામી, ત્રિલેાક–ર્ગ
