________________
ચતુથ પ્રસ્તાવલગ્ન માટે મિત્ર પ્રાર્થના
પરિવનના ખાને સંસારની ચાર ગતિનું પરિભ્રમણ પરખાય છે, ઘૃત, મધુ પ્રમુખના હેવનવડે બધા ગુણુ-ગણુના દાહ દેખાય છે, તરૂણીના મગલગીતથી ચારે દિશામાં જાણે અપયશ પ્રસરતા હોય તેમ જણાય છે, કે ઠે લટકતી કુસુમમાળાના મિષે દુઃખ-સમૂહ જાણે સમીપવત્ત હોય તેમ સમજાય છે, ચ'નરસના અંગરાગથી જણાય છે કે ક-મલના લેપ આત્માને તરત લાગુ પડ્યો, કન્યાના પાણિગ્રહણના મિષે અષ્ટ ક`રૂપ મહાકીંમતી વસ્તુ ખરીદવા જાણે હાથવડે સાદો નક્કી થયા એમ સૂચવાય છે. વધારે તે શું કહું? પરંતુ વિવાહના વખતના વિધિ સૂક્ષ્મ બુદ્ધિથી અવલેાકતાં અને વિચારતાં મારા તે શમાંચ પ્રગટ થાય છે; માટે માહના પસારાને મૂકી મને વિવાહ વિના અનુજ્ઞા આપે! કે માત-પિતાની શાંતિમાટે હું....અવિવાહિત થઈને રહું. ’
""
એ પ્રમાણે કુમારના ખાલતાં તેમણે વિનયથી નમ્ર થઇને જણાવ્યું કે‘ હું કુમાર ! તમારા જેવાને એમ કરવુ તે યુક્ત નથી, કારણ કે સત્પુરૂષ સ્વ જનની પ્રાર્થનાના ભંગ કરવામાં સદા ભીરૂ હોય છે અને સ્વકાર્ય સાધવામાં સ્વભાવથી જ વિમુખ રહે છે. તેમજ પૂર્વે ઋષભાદિ જિનેશ્વરાએ શું પાણિગ્રહણાદિ કરેલ નથી ? અથવા તા. શાંતિપ્રમુખ જિનાએ શુ' ચક્રવર્તીની સમૃદ્ધિ નથી લાગવી ? ’ સ્નેહીજના એમ ખેાલતા હતા, તેવામાં કચુકી જનાથી પરવરેલ ત્રિશલા દેવી પોતે પ્રભુપાસે આવ્યાં. એટલે સાત-આઠ પગલાં સન્મુખ જઈ વિનયપૂર્ણાંક આસન વિગેરે આપતાં પ્રભુએ તેના સંપૂર્ણ સત્કાર કર્યાં. પછી અંજિલ જોડી પ્રભુ માતાને કહેવા લાગ્યા કે− હું અમ્મા ! આપનું આગમન શા કારણે થયું તે ઝહી ; ધ્રુવી ખાલી− હૈ પુત્ર ! તારા દર્શન કરતાં શ્રુ અન્ય કાંઈ નિમિત્ત હોઇ શકે ? કારણ કે જીવલેાક તુ છે એટલામાં જ વસે છે, દિશાએ પણ એટલામાં જ પરિપૂર્ણ છે, સુખકારો રાજલક્ષ્મી સતાષ પમાડે છે, ઘર નિવૃતિ ઉપજાવે છે,પ્રાચી જને અનુકૂળ અને ત્રિભુવન અંધકારરહિત લાગે છે તા એ કરતાં ખીજું શ્રેષ્ઠ નિમિત્તે શું કહુ’?’ એમ સાંભળતાં પ્રભુએ વિચાર કર્યાં કે-‘અહો ! માતાના પેાતાના અપત્ય પ્રત્યે સ્નેહ કાંઇ અચિંત્ય જ હાય છે, વાત્સલ્ય કાંઈ અપૂર્ણાં જ · લાગે છે. જોવાની લાગણી કાંઇ અસાધારણ જણાય છે કે હું સદા જોવામાં આવ્યા છતાં કેાઈવાર સ્હેજ મને ન જોતાં અત્યારે એવી રીતે સંતપ્ત થાય છે. ’ એમ ધારી ભગવંત પુનઃ માલ્યા— હું અમ્મા ! તથાપિ કઇંક પ્રત્યેાજન તા પ્રકાશેા. ’ દેવીએ જણાવ્યું— જો એમ હોય તે વિવાહ-મહાત્સવ . સ્વીકારો, કારણ કે એ જ કારણે આ પ્રણયીજનાને અમે તારી પાસે મેકલેલ છે. રાજા અને નગરજના તારા વિવાહને માટે અત્યુકડા ધરાવે છે, તેમજ પૂર્વે પ્રાપ્ત ન થયેલ મને પણ એટલુ જ સુખ જોઇએ છીએ. પુણ્યના પ્રભાવે બીજા બધા મારા મનેરથા
