Book Title: Amitgati Shravakachar
Author(s): Amitgati Aacharya, Bhagchand Pandit, Shreyanssagar
Publisher: Bharatvarshiya Anekant Vidwat Parishad
View full book text
________________
२]
श्री अमितगति श्रावकाचार
जानना सर्वज्ञविना औरकै उपदेशविषै कैसे सोहै, न सोहै है ॥ ५८ ॥ आवादी हैं हैं अपौरुषेयवेदतें सर्वका उपदेश है । ताका निषेध
कर है;
-
अपौरुषेयतो युक्तमेतदागमतो न च । युक्त्या विचार्यमाणस्य सर्वथा तस्य हानित: ॥५६॥
अर्थ - बहुरि यह सर्वथा उपदेश है सो अपौरुषेय आगमतें युक्त
नाहीं जातें युक्तिकरि विचारया भया तिस आगमकी सर्वथा हानि है ।
"
भावार्थ - युक्ति करि अपौरुषेय आगम खंड्या जाय है ॥५६॥ सोही दिखावै है:
ग्रामोऽकृत्रिमः कश्चिन कदाचन विद्यते ।
तस्य
कृत्रिमतस्तस्माद्विशेषानुपलम्भतः ॥ ६०॥
अर्थ - काई आगम विना किया कदाच न होय हैं, जातें ताकै तिस करि भए आगमतें विशेषका अनुपलम्भ है ।
भावार्थ – जे शब्द वेदविषै हैं तेही अन्य कृत्रिम आगमविषै हैं दोऊनिमैं किछू भेद दीसँ नाहीं तातैं वेदकौं अकृत्रिम कहना मिथ्या है ॥६०॥
आगैं फेर कहै है—
पश्यंतो जायमानं यत्तात्वादिक्रमयोगतः ।
वदत्यकृत्रिमं चेदमाश्चर्यं किमतः परम् ॥ ६१॥
,
- तालु आदिके क्रमके योगतें उपजतेकौं देखते वेदकौं अकृत्रिम कहै है इसतें दूजा और कहा आश्चर्य है ।
भावार्थ - प्रत्यक्षक भी और प्रकार कहैं या सिवाय और आश्चर्य कहा ॥ ६१ ॥
आगे वादी कहै है, अक्षर तौ त्रिलोकव्यापी नित्य ही हैं परन्तु जब तिनकी प्रगट करनेवाली वायु प्रगटै है तब वर्ण प्रगट होय है । ताका आचार्य निषेध कर है