Book Title: Amitgati Shravakachar
Author(s): Amitgati Aacharya, Bhagchand Pandit, Shreyanssagar
Publisher: Bharatvarshiya Anekant Vidwat Parishad
View full book text
________________
त्रयोदश परिच्छेद
श्रायांतं ये तपोराशि, विलोक्यपि न कुर्वते । अभ्युत्थानासनत्यागो, नैभ्यः संत्यधमाः परे ॥३६॥
अर्थ - जो पुरुष आवता जो तपका समूह मुनि ताहि देख कर भी 'उठबैठना अर आसनत्यागना रूप विनय नाहीं करें हैं इनतें सिवाय और नीच कोऊ नाहीं ॥ ३६ ॥
यत्र यत्र विलोक्य ते, संयतायतमानसाः ।
तत्र तत्र प्रणतव्या, विनयोद्यतमानसैः ॥३७॥
अर्थ-यत्न सहित है मन जिनका ऐसे संयमी मुनि जहां जहां देखिए तहां तहां बिनय मैं उद्यमी है मन जिनका ऐसे पुरुषनि करि नमस्कार करना योग्य है ॥ ३७॥
शय्योपवेशनस्थानगमनादीनि सर्वदा ।
विधातव्यानि नीचानि
संयताराधनापरैः ॥ ३८ ॥
[ ३१७
अर्थ - संयमीनकी आराधना विषें तत्पर जे पुरुष तिनकरि सोवनेकी शय्या अर बैठना अर खड़े रहना गमन करना इत्यायिक सदाकाल नीचे करना योग्य है ।
भावार्थ - जहां महन्त पुरुष विराजे होय ता स्थानतें शय्यादिक नीचे स्थान करना ऊँची जगह न करना, ऐसा जानना ||३८||
पुण्यवन्तो वयं येषामाज्ञां यच्छंति योगिनः । मन्यमानैरिति प्राज्ञैः कर्तव्यं यतिभाषितम् ॥ ३६ ॥
अर्थ - हम पुण्यवन्त हैं जिन योगीश्वर आज्ञा करें हैं ऐसे मानते जे पंडित तिनकरि यतीनका कह्या करना योग्य है ।
भावार्थ - यतीश्वर आज्ञा करै सो सुबुद्धीनकौं करना योग्य है, अपने मन मैं ऐसी मानना जो हम धन्य हैं जिनमें गुरुनकी आज्ञा भई ऐसें आज्ञा मैं हर्ष करना, ऐसा जानना ||३६||
निष्ठीवनमवष्टंभं, जंभणं गात्रभंजनम् ।
असत्यभाषणं नर्म, हास्य पादप्रसारणम् ॥४०॥