Book Title: Amitgati Shravakachar
Author(s): Amitgati Aacharya, Bhagchand Pandit, Shreyanssagar
Publisher: Bharatvarshiya Anekant Vidwat Parishad
View full book text
________________
३४०]
श्री अमितगति श्रावकाचार
भवन्ति ये कार्मणयोगसम्भवाः, परेऽत्र भावा वपुरात्मजादयः । विहाय ते दुःख परम्परां,
परं न किचिद्विपरीतमीशते ॥२६॥ अर्थ- इस लोक विष कर्मनिके संयोगते निपजे शरीर पुत्रादिक जे पदार्थ हैं ते केवल दुःखकी परम्पराय विना और किछु दुःखतें विपरीत जो सुख ताहि करवे समर्थ नाहीं।
भावार्थ- शरीरादिक परपदार्थमैं आपाकी बुद्धि है सो दुःखहीका कारण है सुखका कारण नाहीं ॥२६॥
अनात्मनीना भवदुःखहेतवो, विनश्वराः कर्मभवा यतोऽखिलाः । ततो न बाह्यषु विशुद्धबुद्धयो,
ममेति बुद्धि मनसाऽपि कुर्वते ।।३०। अर्थ-जातें कर्मणके उदयतें भये समस्त शरीरादिक पदार्थ हैं ते आत्माके अथि हितरूप नाहीं अर संसार द:खके कारण हैं अर विनाशीक हैं तातें बाह्या पदार्थनि विर्षे "यह मेरे हैं" ऐसी बुद्धिकौं मन करि भी न करें हैं ॥३०॥
न विद्यते यत्रकलेवरं निजं, स्वकीयबुद्धया मनसि व्यवस्थितम । तदीयसम्बन्धभवाः सुतादयः,
परे कथं तत्र निजा निगद्यताम ॥६१॥ अर्थ-जहां आपकी बुद्धि करि मन विषं तिष्ठ्या जो शरीर सो आपका नाहीं तहां तो शरीरके सम्बन्धतें उपजे जे अन्य पुत्रादिक ते कहो, आपके कैसें होय ? ॥३१॥
करोति बाह्यषु ममेति शेमुषों, परश्वयं यावदनर्थकारिणीम् । न निर्गमस्तावदमुष्य संसृते, रिति त्रिधा सा विदुषा विम च्यतान ॥३२॥