________________
સામાયિક અને નવકાર
૪૫ ગુણેનું જ્ઞાન નથી, જ્ઞાન છે તેને ઉપાદેયબુદ્ધિને બદલે ઉપેક્ષાબુદ્ધિ છે. અથવા આગળ વધીને કહીએ તો હેયબુદ્ધિ હોય તે વર્તાવ છે.
શ્રી પરમેષ્ઠિ ભગવંતોએ પાંચ વિષય ત્યયા છે અને ચાર કષાય જીત્યા છે; પાંચ આચાર અને પાંચ મહાવતોમય તેઓનું જીવન છે. અષ્ટ પ્રવચન માતા અને ૧૮૦૦૦ શીલાંગ-રથના તેઓ ઘેરી છે. તેમાંની કોઈ પણ વસ્તુ ઉપર જેઓને પ્રેમ નથી, આદર નથી, મેળવવાની. કે જાણવાની પણ ઈચછા કે દરકાર નથી તેઓને નમસ્કાર, ભાવ-નમસ્કાર કેવી રીતે બની શકે ?
નમસ્કારને ભાવ-નમસ્કાર બનાવવા માટે ગુણબહુમાનરૂપ ભાવ જોઈએ.
બીજ વાવ્યા વિના જેમ કદી પણ ધાન્ય ઊગે નહિ, તેમ ગુણે ઉપર બહુમાન – આદરભાવરૂપ બીજનું આધાન કે વાવેતર કર્યા વિના ગુણપ્રાપ્તિ અને તેના ફળરૂપે મોક્ષપ્રાપ્તિરૂપી ધાન્ય ક્યાંથી ઊગે? | ગમે તેટલી વૃષ્ટિ થાય અને ગમે તેટલી શુદ્ધ ભૂમિ હોય, પરંતુ બીજ વાવ્યા વિના હજાર હેતુઓએ પણ ધાન્ય ઉગી શકે નહિ !
“વાને ધર્મવીચ સાંસાઢિા ” સપુરુષના ગુણોનું બહુમાન અને પ્રશંસા એ ધર્મ રૂપી. બીજનું સાચું વપન – વાવેતર છે.
શ્રી પરમેષ્ઠિ ભગવંતેમાં રહેલા અનેક ગુણોને ચિંતામણિથી અધિક માને, કામધેનુથી અધિક માને,
