________________
૨૪૫
તીથને મહિમા અનુભવે છે અને તે તીર્થની ભક્તિ માટે પિતાના તન, મન, ધન સર્વસ્વને સલાસ સમર્પણ કરે છે. વિદ્યમાન ચેત્યો અને તેની વિપુલતા પણ તે વાતની સાક્ષી પૂરે છે.
આ લેખને મૂળ વિષય તો પ્રારંભમાં ટકેલ દુહામાં કહેલ ભાવના કારણરૂપ દ્રવ્યતીર્થના કાર્યની વિશેષતા સમજાવવાનો છે.
ભાવના કારણરૂપ દ્રવ્યતીર્થની સ્પર્શના વડે શુભ ભાવ ઉત્પન્ન થાય છે અને તેનાથી ભાવદાહ, ભાવતૃષા અને ભાવપંક નિયમા દૂર થાય છે.
આત્માની અંદર રહેલ કોધરૂપી કષાય એ ભાવદાહ છે, વિષય-વિકાર એ ભાવતૃષા છે અને મહદય એ ભાવપંક છે.
તીર્થના સેવનથી જીવનના આ ભાવ ટળે છે.
શ્રી શત્રુંજયાદિ મહાતીર્થોનું સેવન, પૂજન, ભાવન વગેરે આ ધ્યેયને લક્ષમાં રાખીને જ્યારે કરવામાં આવે છે, ત્યારે તેના કરનારના તે તે દોષે ટળ્યા સિવાય રહેતા નથી. પરિણામે આત્મામાં ભાવશાન્તિ, ભાવસંતેષ અને ભાવનિર્મળતા પ્રગટે છે, જેના પ્રભાવે તે ત્રણે ગુણોને પ્રકર્ષ જ્યાં રહેલું છે, એવા સિદ્ધસ્થાનને ભક્તા જીવ બને છે, નિર્મળ આત્મસ્વરૂપને માલિક થાય છે.
સાગરમાં જેવું જહાજ, તેવું સંસાર સાગરમાં તીર્થ. અને તેમાંય શ્રી શત્રુંજય મહાતીર્થની તારકતાની તો વાત જ શી ? સમર્પિત થનારને તત્કાલ તેને અનુભવ થાય છે. એવા અનુભવ કાજે ભવિ આત્માઓ કટિબદ્ધ થાઓ |
