________________
ઈશ્વરપ્રાથના પણે આજે (વર્તમાનમાં) અગર કાલે (ભવિષ્યમાં) પાપરહિત બને છે. અને પાપરહિત બનેલા આત્માને કઈ પણ પ્રકારનું દુઃખ સ્પર્શી શકતું નથી. એટલું જ નહિ પણ સર્વ પ્રકારનાં સુખે તેના ચરણમાં આવીને આળોટે છે.
પાપરહિત બનવાન પિકાર, સર્વથા નિષ્પાપ, સર્વજ્ઞ અને સમદર્શી ઈશ્વર પાસે જ કરાય, બીજે નહિ.
દુન્યવી પદાર્થોની માગણ માટે “ઈશ્વર નથી, ઈવર તો અચિત્ય શક્તિના સાગર છે એટલે તેમની પાસે દુન્યવી પદાર્થની તુછ યાચના કરવી એ ચક્રવર્તી પાસે કાણે પિસો માગવા કરતાં પણ અધિક બદતર કૃત્ય છે.
દુઃખનું કારણ પાપ છે, પાપ નિર્મૂળ થાય નહિ ત્યાં સુધી દુઃખ ટકેલું રહે છે.
એટણે ઈશ્વર પ્રાર્થનામાં પ્રાથકે સર્વથા નિષ્પાપ બનવાની ભાવનાને ખૂબ ખૂબ ઘુંટવી જોઈએ.
“છોડવા જેવા પાપથી હે નાથ! આપ મને છોડાવો.” એ મતલબની પ્રાર્થના વડે જેમનાં હૈયા પ્રકાશિત થાય છે તેમનાં જીવન પણ નિષ્પાપ બનીને અક્ષય સુખની ગ્યતાવાળાં બનવા માંડે છે.
આપણે માગણ નહિ, પ્રાર્થક બનવાનું છે.
