________________
૨૬૪
તત્ત્વદાહન
પરિગ્રહાર્દિ એ ધનુ' અપલક્ષણ છે.
જે ધર્માંમાં અથ, કામ અને તેના સાધનભૂત આરભ, પરિગ્રહને તિલાંજલિ નથી, તે ધમ પણ જો તારનાર હાય તા આખુ′ જગત, આજ પહેલાં તરી ગયું હાત. અર્થ, કામ અને આરંભ, પરિગ્રહ એ હિંસા તેમ જ અસત્યાદિ દોષાનુ` નિવાસસ્થાન છે. જે ધમ માં તેના લેશ પણ અંશ નથી, તે ધમ' જ સુખના હેતુ છે.
એવા ધમ સામાયિકરૂપ છે, જિનપૂજારૂપ છે. નિરવદ્ય છે. નિષ્કંલક છે. નિષ્પાપમયતાના માર્ગે આગળ વધારનારા છે.
એ સિવાયના ધમ એનાથી વિપરીત ફળને આપનારા છે, એ વાત સ` પ્રમાણથી સિદ્ધ છે.
વિનાશનાં ઝેરી ખીજે, અસર, અવીતરાગદેવની પૂજામાં, કંચનકામિનીથી નહિ નિવતેલા ગુરુની સેવામાં, અકામાદિની આસક્તિથી નહિ મચેલા ધર્માંની આરાધનામાં છે. એ વાત ખ્યાલમાં નથી ત્યાં સુધી સત્ શ્રદ્ધા, સજજ્ઞાન અને સચ્ચારિત્રની પ્રાપ્તિ દર છે.
અસત્ શ્રદ્ધા, અસજજ્ઞાન અને અસચ્ચારિત્ર એ જ જીવનના પતનનું મૂળ છે.
તેથી વિશ્વને પતનના માર્ગથી મચાવવા માટે ભાવકરુણાધર કવિકાલસČજ્ઞ ભગવતના મુખકમળમાંથી, આ લેખની શરૂઆતમાં ટાંકેલા શબ્દો (શ્લેાકરૂપે) સ્વાભાવિક રીતે જ નીકળી પડે છે. એના મને સહુ કોઇ હિંતાથી આત્મા સમો તેમ જ સ્વીકારતા થાએ !
