________________
૨૦
તરવદોહન,
૧. મન વેળો (ભવનિર્વેદ) ૨. મધુરાયા (તન્ત્રાનુસારિતા) ૩. દક્ષિદ્ધિ (ઈષ્ટફળસિદ્ધિ) ૪. સોવિહરવાનો (લેકવિરુદ્ધને ત્યાગ) ૫. ગુજ્ઞપૂિકા (ગુરુજન-પૂજા) ૬. પથાળ (પરાર્થકરણ) ૭. સુજુદગોગો (શુભગુરુનો જોગ)
૮. તગૅચારેવળા ગામવમવંદા (ગુરુવચનની આ ભવમાં અખંડ સેવા)
ભવનિર્વેદથી, ગુરુવચનની સેવા પયતના પદાર્થો પાપવનના અનન્ય ઉપાયભૂત હોવાથી જ યાચવામાં આવ્યા છે.
એ રીતે પાપવનના ઉપાયભૂત જેટલા પદાર્થો છે, તે સર્વની પ્રાર્થના-યાચના ઈશ્વર પાસે વિહિત છે. - “ઈશ્વરપ્રાર્થના”ને વિષય, જે પાપવન ન રહે તે ઈશ્વરનું મહત્ત્વ જળવાતું નથી.
બાકી દુઃખનું વર્જન તે રાજા મહારાજા, શેઠ, શાહુકારાદિની સહાયથી પણ થઈ શકે છે.
મહત્વની વાત એ છે કે દુઃખનું વર્જન ક્ષણિક હોય છે. પણ દુઃખનું મૂળ પાપ છે, એ પાપનું વર્જન ન થાય ત્યાં સુધી અન્યની સહાયથી ક્ષણવાર માટે દૂર થયેલું દુઃખ ફરી પાછું આવીને ઊભું જ રહે છે.
પિતાને ક્ષણિક લાભ માટે ઈશ્વરનો ઉપયોગ
