________________
૨૩૦
તરવહન
જળવાતી હોય, જે લજજાથી વિષયવૃત્તિઓ ઉપર અંકુશ આવતું હોય, જે લજજાથી અજ્ઞાની જ જ્ઞાનીનું અનુસરણ કરતા હોય, જે લજજાથી અનેક વ્યસન અને દુર્ગુણોથી બચી શકાતું હોય તથા પવિત્ર ધર્મકરણીઓ થતી હોય, તે લજજા એક પરમ સદ્ગુણ છે. અને તે ઉત્તમ આત્માઓમાં જ સંભવી શકે.
“સ્ત્રજ્ઞા ગુણૌવનનની ” લજજા ગુણસમૂહની જનેતા છે.
લજજાગુણને વરેલો આત્મા કદી પણ અકાર્ય નહિ કરે તથા સત્કાર્ય કરવામાં ખરી નિર્ભયતા તેનામાં જ આવી શકશે.
પૂર્વે મહાસતીઓએ સતીત્વના ગુણના પાલન ખાતર જે નિર્ભયતાઓ દાખવી છે, તેમાં તેમને લજજાગુણનો પણ ઘણો ફાળે છે.
જેથી પિતાને નાશ થતું હોય તેવી લજજા ગુણની કોટિમાં ન જ આવી શકે, પરંતુ જેનાથી પિતાનું રક્ષણ થતું હોય તેવી લજજા વડે અથવા જે લજજા વડે વર્તમાનમાં નહિ પણ આગામી કાળમાં મહાન લાભ થનાર છે, તેવાં કાર્યોમાં સમજ્યા વિના કે ભાવ વિના પણ મહાન પુરુષોની મર્યાદા ખાતર પ્રવર્તવાનું થતું હોય, તે લજજાને પરમ સદ્ગુણ માનવામાં કોઈ પણ જાતને બાધ નથી.
આચાર પ્રથમ ધર્મ અનાર્ય જીવોને શ્રી તીર્થકરદેથી પણ લાભ ન થાય, તેમ અનધિકાર ધર્મચેષ્ટા કદી પણ લાભ ન કરે,
