________________
તત્ત્વદાહન
કાલીન ચેાગ્યતા, જેને શાસ્ત્રકારા સહજ ભાવમળ કહે છે, તેને ઘટાડવા માટે જરૂરી સઘળી સામગ્રીનું સેવન એકસાથે થઈ જતું અનુભવાય છે.
પાપને પ્રશ'સવાથી, ધર્મને નિંદવાથી અને પરમ શ્રદ્ધેય તથા અનન્ય શરણભૂત શ્રી અરિહ'તાદિ ચારને નહિ નમવાથી (અનન્યભાવે તેમના શરણે નહિ રહેવાથી અને તેમના સિવાય અશરણભૂત એવા સમગ્ર સ`સારના ભરેાસે – શરણે રહેવાથી) જીવની અપાત્રતા, અયેાગ્યતા, ભવભ્રમણશક્તિ વધે છે. તેનાથી વિરુદ્ધ પાપને નિંદવાથી, ધને પ્રશ'સવાથી અને શ્રી અરિહંતાગ્નિ ચારને અનન્યભાવે શરણે રહેવાથી મુક્તિગમનની ચેાગ્યતા વધે છે. સદ્ગુણ-વિકાસ અને સદાચાર-નિર્માણ આપેાઆપ થાય છે.
શ્રી નવકારમાં ‘નમે'પદ્મ દુષ્કૃતગાં અમાં, અરિહ’પદ સુકૃતાનુમેાદન અમાં અને ‘તાણુ’પદ શરણુગમન અ માં તથા ચૂલિકાનાં પહેલાં એ પદ દુષ્કૃતગાઁ અર્થાંમાં અને છેલ્લાં બે પદ સુકૃતાનુમેાદન અમાં લઈ શકાય છે.
એ રીતે ભાવપૂર્વક, હેતુપૂર્ણાંક શ્રી નમસ્કારનું સ્મરણુ તથા રટણ જીવને ભાવધની સિદ્ધિ થાય છે. ભાવધમની સિદ્ધિ
માટેનાં ચાર અંગો આ પ્રકારે કહ્યાં છેઃ
स्वापकर्षबोधानुकूलो व्यापारः नमस्कारः ।
અને ઉપચેગ પૂ ક સતત થતું રહે તે
२
