________________
૧૮
દાન અને શીલ મૂળદેવે સ્વપ્ન પાઠકનું વચન માન્ય કર્યું, અને ગામમાંથી સીધુંસામાન લાવી ભોજન તૈયાર કર્યું, તેવામાં એક માસના ઉપવાસી સાધુ ત્યાં પધારતાં તેણે ઉલ્લાસથી ભોજન વહોરાવ્યું. આથી દેવ તુષ્ટમાન થતાં, હજાર હાથી બંધાય તેવું રાજ્ય દેવદત્તા ગણિકા સહિત એક વચનમાં માગી લીધું. સાત દિવસ પછી, એક અપુત્ર રાજા મરણ પામતાં તે ગામમાં પ્રવેશ કરતાં પંચદિવ્ય પ્રગટ થયા અને મૂળદેવને રાજ્ય મળ્યું.
આ વખતે એક ગુંસાઇના ચેલાને પણ મૂળદેવના જેવું જ સ્વપ્ન આવતાં, તેણે જાગી ગુરુને વાત કરી. તેથી ગુરુએ કહ્યું કે, આજે તને ઘી-ખાંડ સહિત ભોજન મળશે અને બહાર જતાં તે પ્રમાણે ભોજન મળ્યું.
બંનેને એક જ જાતનું સ્વપ્ન આવેલ અને ફળ જૂદું મળ્યું તેથી ગુંસાઈના શિષ્યને આ હકીકત જાણી ખેદ થયો. આથી તે દરરેજ મઠમાં જઈ સુવે અને ફરી વાર તેવું સ્વપ્ન જોવાની ઈચ્છા રાખવા લાગ્યો, પણ તે સ્વપ્ન દેખાયું નહિ, કદાચ દેવગથી તેવું સ્વપ્ન ફરી વાર આવે, પણ જે કમનશીબ પ્રાણી મનુષ્યભવ હારી જાય છે, તે ફરીવાર તેને પ્રાપ્ત કરી શકતો નથી.
राधाया वदनादधः क्रमवशाच्चक्राणि चत्वार्यपि, नाम्यन्तीह विपर्ययेणि तब्धो धन्वी स्थितोऽवाङ्मुखः तस्या वाम कनीनिकामिषु मुखेनेवाशु विध्यत्त्य हो, भष्टो मर्त्यभवत्तथाप्य सुकृती भूयस्तलाप्नोति न ॥ ७ ॥
ભાવાર્થ-ઈદ્રપુર નગરમાં ઈન્દ્રદત રાજા વસે છે. તેને બાવીશ રાણીઓથી થયેલા બાવીશ પુત્ર છે. છતાં રાજા પિતાના મંત્રીની પુત્રીને પર ને ત્રેવીસમી રાણી કરી, પણ થોડા વખતમાં તે ત્રેવીસમી રાણી સાથે અણબનાવ થતાં તે પિતાના પિતાના ઘેર ચાલી ગઈ
