________________
ભુવનમાં ન કરવી. છે ચોર વગેરેને પકડ, રણસંગ્રામ કર, રૂદન કરવું, વિકથા કરવી, ઢેર બાંધવાં, અને રાંધવું “ઈત્યાદિ ગૃહકાર્યો, તથા ગાળ દેવી, વૈદક કરવું, વ્યાપાર કરે ઈત્યાદિ કૃત્યે ચૈત્યને વિષે કરવો તે નિશ્ચય અનુચિત વૃત્તિ આશાતના છે, તેને ત્યાગ કરે. છે સદાકાળ અવિરતિવંત એવા દેવો પણ શ્રી જીનેશ્વરના અવયવરૂપ અસ્થિત તથા દાઢાના સ્થાનકમાં અને દેવ ગૃહાદિકમાં આશાતનાને ત્યાગ કરે છે, તે સાક્ષાત જીન સરખી એવી જીનપ્રતિમાના સ્થાનમાં આશાતનાને ત્યાગ કરે તેમાં તો કહેવું જ શું ? (આ વાક્ય ગદ્યબંધ છે), વિષય રૂપી વિષ વડે અતિ મહિત થયેલા દેવે જનગૃહને વિષે અપ્સરાઓની સાથે કીડા પણ કદી કરતા નથી તથા શ્રી જીતેન્દ્ર પ્રભુના ચિત્યગૃહને વિષે તબેલ– પાન–ભેજન–પગરખાં પહેરવા-મેથુન-શયન-થુંકવું–મૂત્રકરવું–વડીનીતિ કરવી અને જુગાર એ સર્વ વજેવું શ્રી જીતેન્દ્ર પ્રભુની દ્રષ્ટિએ પડેલા પણ અશનાદિ સર્વ જ્ય પદાર્થો ખાવા યુક્ત નથી પરંતુ માર્ગના પદાર્થો વિનાજ કારણકે તે માર્ગના પદાર્થો ન ખાવા અશક્ય છે (પ્રથમ કહેલી ૫ મહાઆશાતના જઘન્ય ગણાય) ૪૨ આશાતના મધ્યમ, અને ઉત્કૃષ્ટથી તો ૮૪ આશાતના જાણવી. એ સર્વે આશાતનાઓ શ્રાવકને અનર્થની હેતુ જાણવી સંગવિમુક્ત આત્માઓને (સાધુ વર્ગને અને શ્રાવક વર્ગને * ૧ રથયાત્રાદિ મહત્સવ પ્રસંગે હાટ-દુકાનોમાં ખાદ્ય પદાર્થો પ્રભુની દૃષ્ટિમાં આવ્યા છતાં પણ તે પદાર્થોને ઉપગ ધે છે કારણ કે અશક્ય પરિહાર્ય છે.
