________________
ઉકત જિનવંદના તેમજ તેની વિધિને દ્વેષ કરતા નથી તેઓ પણ આસન્ન ભવ્યજ છે એમ જણાવે છે.” જેમને યથાર્થ વિધિ તરફ દ્વેષ-તિરસ્કાર નથી, તેઓ પણ કિલષ્ટ કર્મના . ક્ષપશમથી શુદ્ધિને પામેલા હોવાથી આસન્ન ભવ્ય જાણવા. અને જેઓ સાક્ષાત્ વિધિયુકત જિનવંદનાદિ કરે છે અથવા ઉકત વિધિમાર્ગ ઉપર જેમની સારી શ્રદ્ધા છે તેમનું તે વળી કહેવું જ શું? તેઓ તે આસન્ન ભવ્ય છે જ એમ ચક્કસ જાણવું. કિલષ્ટ કર્મવાળા ક્ષુદ્ર પરિણામી જીવને તે શુદ્ધ વિધિ સંબંધિ ઉપદેશ સિંહનાદ જે ત્રાસજનક જ લાગે. છે. “એવી રીતે વંદના સંબંધી વિધિઅવિધિનું ફળબતાવી. વિધિને ખ૫ કરવા શાસ્ત્રકાર ઉપદિશે છે.” એવી રીતે પૂર્વા-- પર વિરોધ ન આવે તેમ આગમ (શાસ્ત્રાર્થ) સારી રીતે વિચારી મુગ્ધ-મંદ બુદ્ધિવાળા જીના હિતને માટે ધર્માચાર્યોએ સમ્યગ્ન વિધિને ખપ કર. મતલબ કે પૂર્વે જણાવ્યા મુજબ વિધિમાર્ગમાં પંડિત પુરૂષોએ પિતે પણ ખપ કર અને અન્ય ગ્ય જનેને ઉક્ત વિધિમાર્ગને ઉપદેશ આપી તેમાં જોડવા. અથવા પોતે જ આગમ રહસ્ય. જાણું વિધિ રસિક બની ક્રિયાનુષ્ઠાન પ્રમાદ રહિત કરવું, જેથી મુગ્ધજને પણ સ્વહિતકારી શુદ્ધ માર્ગમાં સહેજે જોડાય. અત્રે પ્રસ્તાવ પંડિત જનેએ પક્ષપાત તજીને તીવ્ર ગ્લાનાદિકને દેવા યોગ્ય ઔષધાદિકનાં દષ્ટાંત વિચારવા ગ્ય જ છે. તેમાં જેમ બાળ યુવાન કે વૃદ્ધ રોગીને ઉચિત કાળે ઉચિત પ્રમાણ (માત્રા)થી ઉચિત પથ્ય કે ઔષધ અપાયા તેજ તે તેને ગુણકારી થાય છે, નહિ તે ઉલટે નવે રેગ.
