Book Title: Sambodh Prakaran
Author(s): Haribhadrasuri, Meruvijay Gani
Publisher: Jain Granth Prakashak Sabha

View full book text
Previous | Next

Page 310
________________ કરાદિકેએ ફરમાવેલું છે. કેમકે ભાવશન્ય ક્રિયા અને ક્રિયા શૂન્ય ભાવ તે બંનેમાં ખજવા અને સૂર્ય જેટલું અંતર રહ્યું છે, મતલબ કે ભાવનીજ પ્રધાનતા છે. ભાવ વગરની વંદના, વર્ણ-અક્ષરાદિકથી શુદ્ધ હોય તે પણ તે ત્રીજા પ્રકારના રૂપીઆ જેવી કૂડી-ખોટી છે. અને ઉભય શુદ્ધિ વગરની વંદના તે ચેથા પ્રકારના રૂપીયાના જેવી હોવાથી ચાવત્ અનર્થ ફળને આપવાવાળી છે. એ ૩૧-૪૦ છે પ્રાયઃ એવી અશુદ્ધ વંદના કિલષ્ટ પરિણામી–ભારે– કમી જડબુદ્ધિ જનોને જ સંભવે છે અને તે પ્રાયઃ દુર્ગતિ (કુદેવત્વાદિક) ફળને આપે છે, તેમજ આવા દુષમ કાળમાં કાળદોષથી પ્રાયઃ એવી અશુદ્ધ વંદના પ્રવર્તે છે. અન્ય આચાર્યો તે આ નામમાત્ર જિન વંદનાને લૌકિક વંદના કહે છે. તેથી તેનું ફળ પણ તેવું જ છે (અર્થાત સાક્ષાત્ અનર્થ ફળવાળું કહેતા નથી.) અથવા તેવી વંદના લૌકિક વંદના કરતાં કંઈ પણ વધારે મેક્ષાદિ ફળરૂપે થતી નથી. એ ઉપર કહેલી વાત પણ યુક્ત છે કેમકે ભાવયુક્ત જિનવંદનાનું સેવન નહિ કરવાથી મેક્ષાદિરૂપ તેના ઉત્તમ ફળની જેમ ઉન્માદ પ્રમુખ અનર્થ ફળ થવું પણ ઘટિત નથી. જેન વંદના તે, વિધિથી કરતાં મેક્ષાદિ ફળ આપે અને તેથી વિપરિત કરતાં વિપરિત ફળ આપે, તેવી લૌકિક વંદના નથી. ઉક્ત ઉભય પ્રકારના ફળને અભાવ જેમાં હોય એવી -વંદના જેની કેમ હોય? અપિત નજ હોય. તેથી અર્થનર્થ અભાવવાળી તે વંદના લૌકિક જાણવી. તેજ વાત સ્પષ્ટ નિર્ધારપૂર્વક સમજાવે છે. તે માટે ઉક્ત દુર્વેદના (જૈન

Loading...

Page Navigation
1 ... 308 309 310 311 312 313 314 315 316 317 318 319 320 321 322 323 324