________________
વિચારવા ગ્યજ છે. “તે ચાર ભેદ બતાવે છેજેમાં સેનું રૂપું વિગેરે સાચું અને છાપ પણ સાચી તે રૂપીઓ સાચે સમજ. જેમાં છાપ ખરી ન હોય અને તેનું રૂપું પ્રમુખ સાચું હોય તે રૂપીઓ સર્વથા શુદ્ધ નથી (તે પણ તે મૂળ શુદ્ધ હોવાથી સારે છે.) સેનું રૂડું વિગેરે ખોટું છતાં ઉપર સાચી હોય તે તે રૂપીઓ બેટો જ જાણે. તેમાં વળી છાપ પણ છેટી હોય (અને મૂળ ધાતુ તે ખોટી છેજ) તેનું તે કહેવું જ શું? તે તે પ્રગટ પણે બે જ -કહેવાય. ઉપર કહેલા ચાર પ્રકારમાં પહેલા પ્રકારથી પૂર્ણ ફળ, બીજાથી કંઈક અધુરૂં ફળ અને ત્રીજા ચેથાથી તે મુગ્ધજનેને છેતરવા સિવાય બીજું કશું ફળ નથી. ત્રીજા ચેથા પ્રકારમાં જણાવેલું મુગ્ધજનેને છેતરવારૂપ અનર્થકારી
અથવા સ્વપરને અપકારકારી ફળ આ પ્રસ્તાવ અનુપયેગી - હોવાથી જણાવ્યું નથી. ફક્ત આગમ અનુસાર આત્મગત
મેક્ષાદિ ફળ જ આવી રીતે ચિંતવવું ઘટે છે. છે “ઉપનય - વડે યથાક્રમ જણાવે છે.” અપુનર્ભધકાદિકને ઉચિત એવા શ્રદ્ધા અને ભક્તિરૂપ ભાવવડે અને છાપરૂપ શુદ્ધવર્ણાદિ તેમજ તદ્ગત કિયા વડે કરાતી વંદના શુદ્ધ વંદના જાણવી, તે યાદિત ગુણવાળી હોવાથી નિશ્ચયે મેક્ષફળને આપનારી છે, અને પ્રથમ પ્રકારના રૂપીઆ તુલ્ય છે. પૂર્વોક્ત શ્રદ્ધા અને ભક્તિભાવથી કરવામાં આવતી બીજા પ્રકારના રૂપીઆ જેવી ચૈત્યવંદના તેના અક્ષર, અર્થ વિગેરેથી અશુદ્ધ હોય તેપણ તે અભ્યાસ દશાને બહુ સુખકારી છે. અથવા મોક્ષાદિક ફળ આપવાવાળી હોવાથી શુભ-પ્રશસ્ત છે એમ તીર્થ
