________________
૨૯૮
શકે. પરંતુ ઉકત ગુણવિકલ શિષ્ય યત્ન કરી શકે નહિ, તેમજ ગુરુ પણ ઉકત જ્ઞાનાદિક ગુણ વિશિષ્ટ હેય તેજ તેવી રીતે યત્ન કરી શકે તેવા વિશિષ્ટ ગુણ રહિત ગુરૂ તે યત્ન કરી શકે નહિ. છે ધન્ય-કૃત પુણ્ય–ભાગ્યવંત ભવ્યજનેનેજ આ જિનદીક્ષાને યોગ પ્રાપ્ત થાય છે. તે દીક્ષાને વેગ પ્રાપ્ત થયે છતે ધન્ય-કૃત પુણ્ય જનજ તેના કાયદા મુજબ ચાલે છે–ચાલી શકે છે. ધન્ય–કૃતપુણ્ય જનજ તેવા દીક્ષિત સાધુઓનું તેમજ તેવી ભાગવતી દીક્ષાનું બહુ માન કરે છે. (કદાચ કર્મદેષથી પતે તે દીક્ષા અંગીકાર કરી ન શકે તે પણ પોતાનાથી બને તેટલી તેની પુષ્ટિ જ કરે છે તેઓ પણ ધન્ય છે) અને જેઓ કલ્યાણકારી જિનદીક્ષાની તેમજ તેવા ભાગ્યવંત દીક્ષિત સાધુઓની કંઈ નિંદા કરતા નથી. તેઓ પણ ધન્ય-કૃતપુણ્યજ સમજવા. કેમકે સુદ્રજને નિબિડ. કર્મયેગે તે કલ્યાણકારી દીક્ષા અંગીકાર તે કરી શકતાજ નથી પરંતુ મેહાન્યપણાથી તેના દ્વેષી બને છે. તેથી તે આપડા અનંત સંસાર સમુદ્રમાં નિમગ્ન થઈ મહા દુઃખી થાય છે પવિત્ર દીક્ષાની તેમજ પવિત્ર દીક્ષિત સાધુઓની નિંદાથી અલગ રહેનાર મધ્યસ્થ જનેને તેવાં દુખ સંસારમાં અનુભવવાં પડતાં જ નથી. “ જીનદીક્ષા લીધા બાદ દીક્ષા લેનારે જે કરવું એગ્ય છે તે ઉપદિશતા છતા કહે છે શ્રદ્ધા (સ્વરૂચિ-પરની અનુવૃત્તિ નહિ તે), સંવેગ (મેક્ષાભિલાષ) અને કમયુક્ત દાન યથાશક્તિ અવશ્ય દેવું, તેમજ સ્વવિભવાનુસારે સ્વપર ગ્યતા પ્રમાણે સ્વજનાદિકને સત્કાર પણ કરે. “સમ્યગૂ દીક્ષાનાં ચિન્હ બતાવે છે”
