________________
૧૩૮
કુશીલ સાધુએ વડે આ પ્રમાણેજ ચાલે છે, કષાયકુશીલ એવા પ્રમાદી સાધુએ વિશેષ હેાય વિના તીથ નહિ, અને નિા અતી જ્યાંસુધી છકાયવધના સંયમ-ત્યાગ વર્તે છે ત્યાં સુધી આ પંચમકાળમાં વમાન સમયે પણ અનુસર્જના (તીની હયાતી) છે. એ પ્રમાણે ૮ વિકલ્પ–ભાંગા છે તેમાં વ્હેલા ભાંગાવાળા વર્જવા ચાગ્ય છે બીજા ભાંગાવાળા સેવવા ચેાગ્ય છે, અને ચાથા ભાંગાવાળા પણ હુંમેશાં સેવવા ચેાગ્ય છે. તેઓના અભાવે દુવૃષ્ટિના` ઉદાહરણ પ્રમાણે સંધિગ્રહણÝ
પરન્તુ તેમાં છે. નિગ્રન્થા હાતા નથી.
૧. અહિં નિગ્રન્થા એટલે પાંચ નિગ્રન્થમાંને ચેાથે ભેદ નહિ. પણ નિન્થ એટલે મુનિ એવા સામાન્ય અર્થ ગ્રહણુ કરવા.
૨. કહેવાને ભાવાર્થ એ છે કે-તીર્થ શ્રી દુઃપ્રસહ સૂરિ સુધી રહેવાનુ છે, અને તે તી નિન્દ્-સા વિના ન હેાય, અને સાધુ તે તીરૂપજ છે, માટે શ્રી દુપ્રસહસ્ફૂર સુધી તીરૂપ સાધુએ અવશ્ય હાય છે એમ શ્રદ્ઘા કરવી.
૩. આ ૮ ભગાની ઉત્પત્તિ ૩૪૧મી ગાથાના ભાવાથથી દશનાદિ ત્રણની અસ્ત નાસ્તિથી તીર્થ હયાતીના અનુયેગવાળી છે. ૪. તેઓના એટલે ૧-૨-૪ ભાંગાવાળા મુનિના અભાવે.
૫. જે વૃષ્ટિનું જળ પીવાથી સ નગરલેાક ઘેલા થયા પરંતુ રાજાએ અને પ્રધાને તે જળ ન પીવાથી સ્વસ્થ રહ્યા હતા પરન્તુ લેાકેાએ રાજા પ્રધાનને ધેલા ગણી સતામણી કરવા લાગ્યા ત્યારે રાજા અને પ્રધાન પણ જાણી જોઇને લેાકત્તિ અનુસરીને ઘેલા જેવા થયા પરંતુ ચિત્ત સ્વસ્થ રાખ્યું હતુ તે પ્રમાણે લેકવ્રુત્તિને અનુસારે કદાચ
