________________
૧૪ર
' ઉપશમ શ્રેણને પ્રાપ્ત થયેલા જીવને પણ ઉપશમસમ્યકૃત્વ
પ્રાપ્ત થાય છે, અથવા તે. જે જીવે પ્રથમ ત્રણ પુંજ નથી - કર્યા અને મિથ્યાત્વ ક્ષય પામ્યું નથી તેવા જીવને ઉપશમ - સમ્યકત્વ પ્રાપ્ત થાય (એમ સિદ્ધાન્તાદિમાં કહ્યું છે ).
જે મિથ્યાત્વ ઉદય પ્રાપ્ત છે તેને ક્ષય થયે અને જે ઉદય પ્રાપ્ત નથી તેને ઉદય ન આવ્યું છતે જીવ અન્તર્મુહૂર્ત માત્ર ઉપશમ સમ્યકત્વ પ્રાપ્ત કરે છે. છે (કરણને કેમ આ પ્રમાણે છે-) જ્યાં સુધી ગ્રન્થિ પાસે વર્તે ત્યાં સુધી યથાપ્રવૃત્તકરણ, ગ્રન્થિને ભેદ કરતી વખતે બીજું અપૂર્વકરણ હેયઅને જીવ સમ્યકત્વ પુરસ્કૃત થયે છતે (એટલે સમ્યકત્વ પામ્યું નથી પણ પામવાની તૈયારીમાં અન્તરાલા કાળે) નવૃત હોય છે. મે ૧–૧૦ છે
(ઉપશમ સમ્યકત્વને કાળ પૂર્ણ થયા બાદ) કંઈપણ આલંબન નહિં પામેલી યેળ જેમ પોતાના મૂળ સ્થાનને છેડતી નથી ( અર્થાત્ મૂળ સ્થાને જ પાછી આવે છે ) તેમ ત્રણjજ જેણે નથી કર્યા અને ઉપ૦ સમ્યક પામ્યો હોય તે જીવ પુન: મિથ્યાત્વેજ આવે છે. પુનઃ એ ઉપશમ સમ્યગદષ્ટિજીવ અન્ડરકરણમાં રહ્યો છતો કદાચ કઈ જીવ દેશવિરતિ પણ પામે છે અને પ્રમત્તાપ્રમત્ત ભાવ પણ પામે છે. તે ઉપાજે છે). એ કહેલ દ્રવ્ય કૃતને લાભ અભવ્ય જીવને - થાય છે, પરંતુ ભવ્ય જીવને તે નિશ્ચયે સંપૂર્ણ દશપૂર્વ
૧ બીજી ત્રીજી ચેથા અને પાંચમીવારનું વિશેષતા ૨ ઉપશમ સભ્યના અનુભવકાળમાંજ.
