________________
હાવાથી છાત ભજે તે સર્વ સંપૂર્ણ
૨૪૨ અભએ પ્રાપ્ત કરેલ હેતું નથી, અને તે પણ માર્ગોનુંસારિ ગુણ યુક્ત બુદ્ધિવાળા ભવ્ય જીવ કિલષ્ટ પરિણામી હેવા છતાં પણ પરમપદ–મેક્ષને અર્થે પ્રવૃત્તિ કરનારા હોય છે. અતિ મન્દ કષાયવાળા એવા તે ભવ્ય જી (મૂઢદ્રષ્ટિ મિથ્યાત્વવાળા ) દાક્ષિણ્ય કરૂણા ઈત્યાદિ ગુણ ચુકત હોવાથી જીનેન્દ્ર ધર્મમાં નિન્દાવાળા દેતા નથી માટે એ આઠમું મૂઢદ્રષ્ટિ મિથ્યાત્વ ભ વડે નિષ્પન્ન થયેલું હોય છે. જે આભિનિષિક મિથ્યાત્વને સર્વ સંપૂર્ણ કદાગ્રહ વડે જાણવા ગ્ય છે, અને એ મિથ્યાત્વ પુનઃ અભવ્ય જીએ આ સંસાર સમુદ્રમાં પ્રાપ્ત કર્યું નથી. આઠમા મિથ્યાત્વમાં ધર્મ ઉપર રૂચિભાવ હોય છે, અને તે ધર્માદિકરૂચિને વિસ્તાર થાય છે. માટે જે કેઈપણ પ્રકારે કદચિત્ તે આઠમું મિથ્યાત્વ (અથવા અનુષ્ઠાન)માં પ્રવર્તે (પ્રાપ્ત થાય) તે પણ તે જીવની પ્રશંસા થાય છે. (એ મિથ્યાત્વ વ્યતીત થયા બાદ) પ્રાય: અહિં ક્ષપશમ સમ્યકત્વ પામે એમ સંપ્રદાયથી (વૃદ્ધ પરંપરાથી) મનાય છે અથવા જે તેજ ભવમાં જેની મુકિત હોય એવા કેટલાક જી (તે ક્ષપશમ પામ્યાબાદ તેજ ભવમાં) ક્ષાયિક સમ્યક્ત્વ પણ પામે છે. ચૌદ પૂર્વ અથવા ૧૦ પૂર્વ (નું જ્ઞાન જેને હોય તેને) વિષે નિશ્ચયથી સમ્યફત્વ હોય છે જ,
૧-૨. કારણ કે સિદ્ધાન્તમાં ક્ષયે પશમ સમ્યક્ત્વને પ્રથમ લાભ - કહ્યો છે માટે, અને પતીત થયા બાદ પણ પ્રથમ લાભ ક્ષપશમ સમ્યક્ત્વને હેય છે માટે સર્વ વખતે પ્રથમલાભમાં તે પ્રાયઃ એટલે વિશેષતઃ ક્ષ૫૦ સભ્યની પ્રાપ્તિ છે, અને સર્વથી પ્રથમલાભ તે ઉપ૦ સભ્યને છે તે ગ્રંથકાર પોતેજ ૩૯મી ગાથામાં કહે છે.
