________________
તે કારણથી મિથ્યાત્વ એ પરમશલ્ય છે, પરમવિષ છે, પરમ (ઉત્કૃષ્ટ) બંધને (ઉત્કૃષ્ટ સ્થિતિબંધાદિને) હેતુ-કારણ છે. માટે અવિતથ વેગે વડે (સત્ય–યથાર્થ–પ્રશસ્ત એવા યોગે વડે) મિથ્યાત્વ હંમેશાં સ્વભાવથી જ ત્યાગ કરવા યોગ્ય છે. છે અને સમ્યકત્વ ભવવિરહનું કારણ છે, અને
ન્દ્ર મતનો નિશ્ચંદ (સાર) છે, ઉત્કૃષ્ટ દ્રષ્ટિવાદની સંપૂર્ણતા (એટલે સંપૂર્ણ દ્રષ્ટિવાદને સાર) છે, તથા ભવ્યજીવને અનુભવવા ગ્ય ભાવુક સ્વભાવ રૂપી નંદનવનને પ્રફુલિત કરવામાં મેઘ સમાન છે. ૪૩–૫૧ ને રૂતિ મિથ્યાવાવિવાદ
૧. અહિં મદિ શબ્દ શ્રી હરિભદ્રસુરિની કૃતિનો સૂચક પણ છે.
૨. જીવ સ્વભાવ ભાવુક અને અભાવુક એમ બે પ્રકારના છે તેમાં ભાવુક એટલે નિમિત્તયોગે સ્વભાવની પરાવૃત્તિ થવી એ સ્વભાવ ભવ્ય જીવમાં છે, અને નિમિત્તયોગે પણ છવસ્વભાવ ન પલટાય એ અભાવુક, સ્વભાવ અભવ્યમાં છે. પુદગલમાં પણ એ બે સ્વભાવ કહ્યા છે.
