________________
૨૭૧
તે સેવવા ગ્યજ છેરેગી જનોએ જેના ગુણ જાણ્યા નથી એવાં રત્નો જેમ રેગીના જ્વર, ગુલ પ્રમુખ રેગને શમાવે છે તેમ પૂર્વોકત સ્તુતિ સ્તોત્ર રૂપ ભાવરને પણ કર્મ રોગને ટાળે છે. એટલા માટે પ્રભુ પૂજા કર્યા પછી સ્તુતિ સ્તોત્રાદિક પાઠ પૂર્વક, અખલિતાદિ ગુણ યુકત, આગમ અનુસારે અને ચઢતે પરિણામે ચિત્યવંદન અવશ્ય કરવું જોઈએ. આવી રીતે પ્રથમ પ્રદર્શિત પૂજાપૂર્વક કરવામાં આવતું ચૈત્યવંદન કર્મ–વિષને દૂર કરવા પરમ મંત્ર તુલ્ય છે. એમ સર્વજ્ઞ (અથવા શાસ્ત્રજ્ઞ) કહે છે. તેમજ ચિત્યવંદન સમયે મુદ્રા વિધાન (ગમુદ્રા નમુથુણું કહેતી વખતે, મુકતાસુકિત મુદ્રા જયવીરાય, જાવંતિ ચેઈયાઈ અને જાવંત કેવિસાહૂ કહેતી વખતે, તથા જિનમુદ્રા કાઉસગ્ન કરતી વખતે) કરવું જોઈએ, તેમજ જિને અને જિનકલિપકેએ આચરેલ અડેલ કાર્યોત્સર્ગ કર જોઈએ. “ચિત્યવંદન સમાપ્ત થતાં જે કરવું જોઈએ તે શાસ્ત્રકાર કહે છે” આ ચૈિત્યવંદનની સમાપ્તિ વખતે શુભ-મંગળકારી પ્રણિધાન એટલે પ્રાર્થનાગર્ભિત એકાગ્રતા કરવી જોઈએ. ઉકત પ્રાર્થના * જય વિયરાય” ના પાઠવડે કહેવાય છે. તેનાથી સદ્ધર્મ
વ્યાપારેમાં પ્રવૃત્તિ, મેક્ષમાર્ગમાં પ્રવૃત્તિ કરતાં નડતાં વિદને જય (વિદન વિનાશ), વિન વિનાશથી ધર્મકાર્યની સિદ્ધિ તેમજ સ્વપર ધર્મકાર્યોનું સ્થિરીકરણ એ ફળ પ્રકટે છે. એટલા માટે તદથી જનેએ “પ્રણિધાન” અવશ્ય કરવું. આ “પ્રણિધાન કરવાથી “નિયાણું થશેજ નહિ. કુશળ પ્રવૃત્તિ હેતુકહેવાથી. “પ્રણિધાન” “ચા
