________________
૨૭૬ અહીં પણ પૂજા વિષયે ભવ્ય પૂજકને ઉપકાર સમજ.
પૂજામાં જીવ વધ થાય છે એમ માનતા છતાં તે જીવ વધની બીકથી જે પ્રભુપૂજામાં પ્રવૃત્તિ કરતા નથી તેમને ઠબકે આપવા માટે કહે છે,” જેઓ સ્વદેહાદિક નિમિત્તે પુત્ર પરિવારાદિકને અર્થે પણ જીવહિંસામાં પ્રવૃત્તિ કરે છે તેમને જિનપૂજા અથે (દેખાતી) જીવ હિંસામાં ન પ્રવર્તવું–દેખાતી જીવહિંસાથી ડરી જિનપૂજા થકી દૂર રહેવું એ મેહમૂઢતા છે. મોહ મૂઢતા વગર વિશુદ્ધિ ભાવને પેદા કરનારી અને બધિલાભાદિક અનેક ગુણ સંપાદન કરી આપનારી, પરમાથથી જીવરક્ષાના નિમિત્તભૂત હેવાથી કેવળ દયાલક્ષણવાળી અને સ્વપરને મોક્ષરૂપ અમેઘ ફળ આપનારી જિનપૂજામાં અપ્રવૃત્તિ–પ્રવૃત્તિને ત્યાગ થાય જ કેમ? પાપ આરંભમાં આસક્ત હેવાથી વિશિષ્ટ દયા વર્જિત ગૃહસ્થને પવિત્ર જિનપૂજાને ત્યાગ કરે એ કેવળ કલ્યાણ અનુષ્ઠાનથી અલગા રહી આત્માને જ ઠગવા જેવું છે. એટલા માટે મેક્ષ સુખને ઈચ્છનાર ગૃહસ્થ જનેએ સૂત્ર કથિત વિધિ અનુસારે પ્રમાદ રહિત શ્રી જિનેશ્વર ભગવાનની પૂજા (અવશ્ય અહર્નિશ) કરવી જોઈએ. જેમ (સ્વયંભૂરમણાદિ) મહાસાગરમાં પ્રક્ષેપવેલ એક પણ બિંદુ (અનેક બિંદુઓની વાત દરજ રહો !) અક્ષય થઈ રહે છે તેમ ગુણરત્નોના આધારભૂત હોવાથી સમુદ્ર સમાન શ્રી જિનેશ્વરની કરેલી પૂજા ફળની અપેક્ષાયે અક્ષય થાય છે. આ જિનેશ્વરની પૂજાવડે વીતરાગાદિ ઉત્તમ ગુણે ઉપર તેમજ ઉત્તમ ગુણધારક જિને ઉપર બહુમાન ઉપજે છે, ઉત્તમ પ્રાણીઓમાં પિતાની ગણના થાય છે, અને અનુક્રમે ઉત્તમ ધર્મ (પરમાત્મ સ્વરૂ૫)
