________________
ર૫૩
પ્રગટ કરે). શ દ્વારના ફળને (આલોયણના ફળને) દર્શાવનારાં તે તે સૂત્ર વચને વડે (ચિત્તને વૈરાગ્યવાળું કરીને) સમ્યક્ પ્રકારે આલોચના કરે. માયા વિગેરે દોષ રહિત અને પ્રતિસમય વધતા વૈરાગ્યવાળે જીવ પિતાના અપકૃત્યની આલોચના વ્યવહારથી) કરે, અને નિશ્ચયથી તે અકાર્ય પુનઃ ન કરે. કમનો ભાર ઉતરવાથી ઢઘુત્તા ( હલવાપણું), આનંદની ઉત્પત્તિ, રમા નિવ્રુત્ત (આપણને આલોચના લેતા જોઈ બીજા છ પણ આલોચના લઈ પાપથી નિવૃત્ત થાય), કાર્લવ (સરળતા), અતિચારની વિશુદ્ધિ, પાપ પ્રગટ કરવું અતિ દુષ્કર છે માટે સુરક્ષા રિતા, આજ્ઞાન અને નિકાસ એ આઠ વિશુદ્ધના . ગુણ આલોચના અંગીકાર કરવાથી થાય છે. નહિ ઉદ્ધરેલું એવું ભાવશલ્ય (અર્થાત અનાચિંત પાપ) જે અનર્થ કરે છે, તે અનર્થશાસ્ત્ર, ઝેર, દુષ્પયુકત (એટલે દ્વેષવાળા) વૈતાલ-રાક્ષસ, દુષ્પયુક્ત યગ્ન (ઘાણુમાં પીલાવું વિગેરે), અને પ્રમાદથી કોધ પામેલ સર્ષ પણ (તે અનર્થ) કરતા નથી, જે કારણથી અનુદ્ધરેલ શલ્ય (અનાચિત પાપ) સર્વ ઘણુ અનર્થોનું મૂળ છે, દુર્લભધિપણું પ્રાપ્ત થાય છે, અને અનંત સંસારની વૃદ્ધિ કરનાર છે. ૨૧-૩૦
૧- પ્રાયશ્ચિત્ત અંગીકાર કરવું તે ચાર ચારો ના અને કરેલા અપકૃત્યને પુનઃ ન કરવું તે વિશ્વ માત્રોનાએ ભાવાર્થ છે.
૩. અહિં બીજા ચરણમાં ઉત્તમકૃમિ એવો પાઠ ઘણે સ્થાને છે જેથી ઉત્તમ પ્રજનવાળા કાળમાં એટલે પંડીત મરણના અવસરે . (અનુવ્રુતશલ્ય-ઇત્યાદિ સંબંધ એગ્ય જોડવો.)
