________________
૨૧ - યુક્ત હોય છે. આત્મત્કર્ષ (પિતાની મેટાઈ) માને છે, લોકેર માર્ગમાં પક્ષપાત રાખતા નથી, પાપ કર્યા બાદ પશ્ચાત્તાપથી રહિત હોય છે, પોતાના ઉત્કર્ષ (ગર્વ) વાળે હોય છે, અને લૌકીક ગુણવાળો હોય છે. ઈત્યાદિક અનેક જે વીતરાગ ભાષિત પ્રવચનમાં કહેલા જે ગુણો તેની વિધીમાં પ્રિતિવાલા મનુષ્યમાં તે પ્રાપ્ત કરવાની ઇચ્છાવાળે અને ત્યાગ કરવા યોગ્ય જે પદે તેનાથી વિપરીત જાણવા યોગ્ય પદેએ કરીને સહીત ઈત્યાદિ ત્યાગ કરવાની બુદ્ધિવાળે તથા નિશ્ચય અને વ્યવહારના પક્ષવાળો એ જીવ ચરમાવર્તમાં (છેલા પુલપરાવર્તમાં) ચરિમકરણ (છેલ્લું યથા. પ્રવૃત્તકરણ ૧ પુદગલ પરા પ્રમાણનું) કરે તે કૂarg મિથ્યાત્વ જાણવું. ત્યારબાદ ઘનરાગદ્વેષની ગ્રન્થિને ભેદ કરી તત્વાર્થ શ્રદ્ધાનરૂપ સમ્યગ્ગદર્શન પ્રાપ્ત કરે તે પ્રત્યુદંટ (ઉ) પાપના પરિભવથી (વશથી) અનુબંધવાળો (સંસાર વૃદ્ધિ કરનારાં) એવાં કાર્યોથી વિરામ પામે છે ર૧-૩
વળી સમ્યકત્વ પ્રાપ્ત કર્યો છતે કદાચ પૂર્વોક્ત ગુણે ન પણ હય, તે પણ મેક્ષના કાર્ય માટેજ એક પ્રયજનવાળે હોવાથી તંઘvમાં રતિ પામે છે. પૂર્વોક્ત સાત પ્રકારનું મિથ્યાત્વ અતીતકાળમાં ભવ્યાએ તથા અભાએ અનન્તર પુદ્ગલ પરાવર્ત સુધી પ્રાપ્ત કર્યું છે. અને આઠમું મિથ્યાત્વ ભવ્ય મિથ્યાદ્રષ્ટિએાએ પ્રાપ્ત કરેલ હોય છે, પરંતુ
૧. સમ્યક્ત્વરહિત પણ સભૂતપદાર્થના જ્ઞાન વૈરાગ્ય અનુષ્ઠાન આદિ ભાવયુક્ત મેક્ષને અભિલાષ.
૨. છેલ્લા યુદંગલપરાવર્તની પહેલાંના કાળમાં એ મિયા હોવાથી
