________________
પ્રત્યાખ્યાન સંસ્તારકને વિષે (સંલેખના સમયે) અથવા તે કેઈક વસ્તુને આશ્રયિ થઈ શકે છે તેથી જે કે પૃથ્વીકાય (વિગેરે)નું પ્રત્યાખ્યાન કરેલા શ્રાવકને પણ પ્રતિમા કરાવવામાં દેષ હોતો નથી, પરંતુ જળ અગ્નિ વાયુ અને વનસ્પતિને - સ્થાને સ્થાન ન કરે. | શ્રી જીતેન્દ્ર પૂજાદિકના હેતુમાં
શ્રાવક જીનપૂજાને માટે યથાશકિત કંઈપણ અર્પણ કરે. જ્યાં - બીજું કંઈ પણ હાયરૂપ ન હોય તે તેવા કાર્યમાં શ્રાવક
પ્રત્યાખ્યાન કુશળ ન હોય (અર્થાત્ તે સંબંધિ પ્રત્યાખ્યાન - ન કરે. જે કે જીનેન્દ્રપૂજામાં જો કે (દેખીતી રીતે) કાય- વધ–હિંસા છે તે પણ તે આત્માને વિશુદ્ધિનું કારણ છે. જેમ જળશાળવુંઈત્યાદિ ધર્મની પેઠે તે કિયા આત્માને અતિ નિરવદ્ય અને શુભગવાળી છે. જે ૪૧–૫૦ છે
જે કાર્યમાં શુભાગનીજ માત્ર પ્રવૃત્તિ હેય, અને પાપની નિવૃત્તિ હોય છે તેવું ભક્તિની યુક્તિવાળું કાર્ય અતિ નિરવ જાણવું પણ સાવદ્ય નહિં. ત્રસજીની ચતના નિત્ય કરવી, પરંતુ તેમાં પણ જે અનાગથીઉપયોગ શૂન્યતાથી અજયણા થઈ જાય તે જ્યાં જેવું ચગ્ય પ્રાયશ્ચિત ઘટતું હોય તેવું ગ્ય પ્રાયશ્ચિત લેવું વળી મુનિએ જે કે ત્રણ કરણ અને ત્રણ વેગથી (સર્વથા સાવદ્ય વ્યાપા-રના ત્યાગરૂપી) યેગવાળા છે તે પણ ત્યાં ભક્તિના કાર્યમાં - ૧ શ્રી જીતેન્દ્રાદિકની ભકિતમાં પણ ત્રસની હિંસા અનાભોગથી - થાય તે પ્રાયશ્ચિત લેવું પરંતુ ત્રસની હિંસા બંધ હોવાથી સર્વથા જીતેન્દ્રાદિકની ભકિત ન કરવી તે ઊચિત નથી એવો ભાવાર્થ આ ગાથામાં છે.
