________________
૧૧૫
મુનિઓ ગુણવાન નથી હેતા-થતા તેવા ગચ્છમાં સુવિહિત સાધુઓએ મુહૂર્ત માત્ર પણ ન રહેવું. તે ૬ મહાવ્રતનું પાલન, ૬ કાયની રક્ષા ૫ ઈન્દ્રિયને સંયમ, ૧ લેભને નિગ્રહ, ૧ ક્ષમા, ૧ ભાવવિશુદ્ધિ, ૧ પ્રતિલેખનાદિ ક્રિયાની વિશુદ્ધિ, ૧ સંયમયેગસહિતપણું, ૩ અકુશળ ચેગને
એટલે સાવદ્ય મન વચન કાયાના વ્યાપારને ત્યાગ, ૧ શીત વિગેરે પીડાઓની સહનશીલતા, ૧ મરણ–ઉપસર્ગનું સહન કરવું એ ર૭ ગુણ અથવા બીજા પણ અનેક પ્રકારે ૨૭ ગુણ વડે વિભૂષિત એ સાધુ જીનપ્રસાદમાં (જીનેન્દ્ર પ્રવચન રૂપી પ્રસાદમાં પ્રવેશ કરવાને દ્વાર સરખે અને મને.. હર ગુણના સમૂહ રૂપ છે કે ૧૯૧–૨૦૧ છે
ઉરગના સરખા પર્વતના સરખા, જવલન (અગ્નિ) ના સરખા, સમુદ્રના સરખા, આકાશતળના સરખા,
૧ બીજાએ કરેલા સ્થાનમાં રહેવાપણું હોય, આહારમાં આશક્તિ ન હોય. અને સંયમમાં એક ચિત્ત હોય તે ઉરગના સરખા કહેવાય.
૨ પરિષહ રૂપી ભયંકર પવનથી પણ ચલાયમાન થાય નહિ તે ગિરિના સરખા કહેવાય.
૩ પરૂપી તેજ છે પ્રધાન જેઓને અને સૂત્ર અને અર્થમાં અતૃપ્તિવાળા હોય દોષવાળા આહારમાં પ્રવૃત્તિ કરનાર ન હોય તે જવલન સરખા કહેવાય.
૪ સમુદ્ર જેવા ગંભીર હય, જ્ઞાનરૂપી ખજાનાવાળા અને પિતાની મર્યાદાનું ઉલ્લંઘન ન કરનાર હોય તે સમુદ્ર સરખા કહેવાય.
૫ બધે ઠેકાણે આલંબન રહિતપણું હોય, તે આકાશતળ સરખા કહેવાય.
