________________
૧૩૫ શું? તેવા ગીતાર્થ ગુરૂની નિશ્રાએ તો ઉત્તમ સાધુઓ હંમેશાં વિચરે છે, તેની આજ્ઞા ધારણ કરે છે, અને તેમનું વચન પણ સંભારે છે. જે આચાર્યો-ગીતાર્થો વિધિમાર્ગની પ્રરૂપણ કરે છે તે જીનશાસનના પ્રભાવક સંવિજ્ઞ આચાર્યો આ દુષમકાળમાં ચિરકાળ સુધી જયવંત વર્તો. સમ્યક્ત્વ ધારણ કરનારા એવા કંઈક સાધુઓ આજીવિકાની વિધિવડે દ્રવ્યવેષને (ગુણરહિત સાધુવેષને) ધારણ કરનારા છે, તે ચારિત્ર ગુણહીન સાધુઓ સસ્થાને બીજા પદમાં વર્તનાર જાણવા. છે મસ્તકે મુંડ થયેલા, ઉદ્ભટવેષવાળા, વિચિત્ર વેષને ધરનારા, તથા વિદ્યા અંજન ચૂર્ણાદિક તથા કુલમમત્વાદિકરતા એવા જે સાધુએ પિતાને માર્ગ પૂછનાર જીવને સમ્યક પ્રકારે માર્ગ કહે છે, અને પ્રવચન મૃષાને (ઉત્સવવચનને) દુષ્ટ માનનારા છે તેવા સાધુઓ પણ સાઋષિ જાણવા. ૩ર૧-૩૩૧ છે
- અતિ મનોહર એવું જે ચારિત્ર તે જેણે પશ્ચાત્ કર્યું (પિતાની પાછળ પાડયું, અર્થાત્ ચારિત્રથી છૂટા પડે) તે gશ્ચાત કહેવાય. અને ચારિત્રને જેણે ફેંકી દીધું અર્થાત્ ગૃહસ્થ થયે, શિખાવાળે (ચોટલીવાળા) તેમજ સ્ત્રી વિનાને થયે અને ભીક્ષાવૃત્તિ કરે છે તે રિક્ષણ કહેવાય. તથા શિખાવાળે સ્ત્રીવાળ કૂર્ચવાળે (દાઢી મૂછવાળે) થયે તે
૧. રજોહરણ સિવાય સાધુના વેષવાળો, અબ્રહ્મચારી, સ્ત્રી હિત અને ભક્ષા માગી આજીવિકા ચલાવનાર એ ગૃહસ્થ તુલ્ય સાવિયા કહેવાય અને પ્રવચનની વિરૂદ્ધ પ્રરૂપણા કરવી તેને દુર માને અને પુછનાર મનુષ્યની આગળ, જિનેશ્વરના માર્ગની શુદ્ધ પ્રરૂપણ કરે.
