________________
૧૧૩
સહિત ૨૫ ગુણ ઉપાધ્યાયના છે, તથા ૧૬ આગાર અને ૯ પ્રકારના સંસારી જીવ સહિત ૨૫ ગુણ ઉપાધ્યાયના છે. આશનાદિકના ૧૦ દેષ, ઉત્પાદનાદિ ૧૬ દેષ, એ ૨૫ ગુણ ઉપાધ્યાયના છે. ઈત્યાદિ ગુણ સહિત વિશુદ્ધ જીનાગમની પ્રરૂપણામાં કુશલ અને નયમાં નિપુણ એવા ઉપાધ્યાય પરમાત્માને ઓળખાવે છે અથવા સ્વપરને (સ્વ અને પરને) ઓળખાવે છે. સમ્યકત્વ-જ્ઞાન-ચારિત્ર સહિત, સૂત્ર –અર્થ—અને સૂત્રાર્થની વિધિને જાણનાર તથા આચાર્ય પદને ચોગ્ય એવા ઉપાધ્યાય સૂત્ર ભણે છે અને ભણાવે છે. એ ઉપાધ્યાય સ્થિર (કઢ) સંઘયણયુક્ત, ઉત્તમજાતિવાન, . ઉત્તમકુલવાન, જીતેન્દ્રિય, ભદ્ર, અંગોપાંગની વિકલતા રહિત, નિગી, અને વાચના આપવામાં કુશળ હોય છે. ગુરૂએ આપેલા પરમમત્રવાળા, દીક્ષા–વડી દીક્ષા–અને પ્રતિષ્ઠા વિગેરેમાં કુશળ ઇત્યાદિ લાખે ગમે ગુણયુક્ત ૩થઇ કહ્યા છે. વળી સ્થિર કરવાથી વાર કહેવાય છે, કારણ કે સંયમ ક્રિયાઓમાં પ્રવૃત્તિ કરવાના વ્યાપારવાળે થયે છતે જે સાધુ બળ હોવા છતાં જે ક્રિયામાં સીદાતે (દુર્બલ મનવાળો) થતો હોય તો તેને સ્થિર કરે છે માટે માટે થાર કહેવાય છે. સમ્યકત્વ-જ્ઞાન-ચારિત્ર વિગેરેમાં, વસ્ત્ર વિગેરેમાં અને વિહારમાં એ સર્વમાં રહાય કરીને સંયમમાં સ્થિર કરે તે સ્થવિર કહેવાય) છે ૧૮૨-૧૯૦ છે
તપ-સંયમ–અને ચેગમાં જે સાધુ જેને ગ્ય હોય (એટલે જેવા તપ વિગેરેને યોગ્ય હોય) તે સાધુને તેમાં ( ૧ અહિ ૨૫ ગુણ કહેવાના છે, અને માથામાં ૨૬ ગુણ કહ્યા છે.
