________________
૧૧૯
સાધુ મહાત્માઓના છે. ૧૦ પ્રત્યાખ્યાન, ૧૧ વિગતિ (ને ત્યાગ), અને ૬ આવશ્યક એ સાધુના ર૭ ગુણ છે; તથા દેવાદિકના ૪ ઉપસર્ગ, ક્ષુધાદિ રર પરિષહ; અને વૃતિ એ સાધુના ર૭ ગુણ છે. ૨૧૧–૨૨૦ છે
૧ જનકલ્પ-૧ સ્થવિર કલ્પ-એ બે પ્રકાર તથા અચેલ આદિ ૧૦ કલ૫–૫ ચારિત્ર-અને ૧૦ પ્રાયશ્ચિત એ ૨૭ ગુણ સાધુના છે. ૨૦ અસમાધિસ્થાન, અને ૭ વિભંગ એ ર૭ સ્થાનનું સાધુએ મનથી પણ ધ્યાન ન કરવું (તે સાધુના ૨૭ ગુણ કહેવાય). ર૧ સબલદોષ, કરવું તથા અનુદવું એ ૨, તથા ૪ અસંવર એ ર૭ ગુણોને (એટલે દોષોને) મુનિએ મનથી પણ ન ચિંતવવા તે સાધુના ર૭ ગુણ કહેવાય. પૃથ્વી–જળ–અગ્નિ-વાયુ-વનસ્પતિ–મૃગ અથવા શ્વાન–રાસભ-કૂકડે–ચકર-દીપક-સુવર્ણ–મેતી– હંસ-કમળપિત–શ્રીફલ–વાંસ–શંખ-તુંબક–ચન્દન-ગુરૂ મેઘ-અને ચન્દ્ર -વૃષભ-ગજેન્દ્ર-તથા મૃગેન્દ્ર એ વસ્તુઓ સરખા તથા સૂર્ય સરખા તેજસ્વી એ ર૭ ગુણ યુક્ત સાધુ હંમેશાં હોય છે. ઈત્યાદિ અનેક ગુણના સમૂહવડે સમાપ્ત કર્યો છે આઠ પ્રકારને કર્મસમૂહ જેણે એવા તે મુનિઓને ત્રણ કાળ આત્મહર્ષ (પિતાના ચિત્તના ઉલ્લાસ) વડે પ્રણામ કરીએ. મુનિ મહાત્મા ગીતાર્થ, સંવિજ્ઞ, શલ્ય રહિત, ગારવના સંબંધને ત્યાગ કરેલ, જીનેન્દ્ર મતને ઉદ્યોત કરનાર અને
• ૧. નરક સ્થાવર પાંચ વિકલેન્દ્રિ ત્રણ સંજ્ઞિઅસંગ્નિ તિર્યંચ પંચેન્દ્રિ આ અગીયાર મુગતિમાં ન જવું.
