________________
૭૨
(સાધુને વેષ માત્ર) પણ નમસ્કાર કરવા યોગ્ય છે અને આચાર ભલે ન હેય), તેમ બેલનારાઓને વારંવાર ધિક્કાર છે, મસ્તકને શૂળ સરખાં આ તેમના વચનને કેની આગળ પોકાર કરીએ! ( અર્થાત્ કેને કહીએ?). વળી તે બાલજને (લિંગધારીઓ) લોકેની આગળ એમ કહે છે કે , સામગ્રીના અભાવે અમે શું કરીએ? અને આ કાળ પણ વકજડને જ છે. (વળી તેઓ કહે છે કે-) દુઃષમકાળમાં ( આ પાંચમા આરામાં) વિધિમાર્ગ દુર્લભ છે, માટે તે (આ) પાંચમા આરામાં વિધિમાર્ગ કરવા જઈએ તે ઉલટ તીર્થન–શાસનને વિચ્છેદ થાય માટે જે સમય તેવું ચાલવું. એ પૂર્વકાળમાં થયેલા અને શાસ્ત્રમાં કહેલા એવા પૂર્ણ વિધિવાળા સાધુ અને શ્રાવક (આજકાલ) કયાં રહ્યા છે? કારણ કે તે પૂર્વકાળે તે તેઓ મુક્તિમાં જનારા હતા, અને હવે તે મેક્ષ માર્ગને વિચ્છેદ થયે છે. વળી આ કાળમાં ધૈર્ય સંઘયણ અને બળની હાનિ શ્રી જીનેશ્વરોએ કહી છે, તે પછી શુભ અશુભને ભેદ કેનામાં, અને એ તે નિશ્ચય કદાગ્રહ છે, અથવા શુભાશુભનો ભેદ શું? અને નિશ્ચયે એ આગ્રહ કેને હેય! ૭૩-૮૦
માટે ઘણા લોકોએ પ્રવૃત્તિ પમાડેલો એ ધર્મ ૧ બળ-સંઘયણ ઇત્યાદિ સામગ્રીના.
૨ અર્થાત આ કાળ વક્રજાને છે તેથી આ કાળે સાધુ ઉત્કૃષ્ટ આચાર પાળી શકે નહિ.
૩. આ શુદ્ધ સાધુ અને આ પતિત સાધુ એ શુભાશુભ ભેદ. ૪. આદરેલ.
