________________
આ સંયમસંહિત વતે છે એમ કહે છે, અને તેવા સાધુએ ઉત્તમ જ્ઞાનવાળા ગુરૂઓની આજ્ઞા માનતા નથી. ગામદેશ-કુલ-શ્રાવક-અને શ્રાવિકાઓને એ સર્વને મમત્વભાવવાળા કરે છે અર્થાત્ મમત્વમાં પ્રવર્તાવે છે, તથા વસતિ–ઉપાશ્રય ઘર અને ચન્દ્રવાદિક તથા નંદિધનાદિકની રે : વૃદ્ધિ કરે છે. પિતે સાધુ મનાવીને બીજાઓ પાસે સાધુ બુદ્ધિએ વંદના નમસ્કારાદિ કરાવે છે, અને શિથિલાચારવાળા.. છતાં પણ તે સાધુઓ પિતે તે કેઈને વંદના કરતા નથી. લેકમાં તે એવા પ્રકારના સાધુવાદ–પ્રશંસા થાય છે કે આ સાધુએ ધર્મરક્ત છે, ધર્મોપદેશક છે, અને મનહર છે, પરંતુ તે સર્વે સાધુએ અધમી અમર્યાદ અને નાટકીયાના ટોળા સરખા છે. જે અસાધુઓ સાધુઓની પેઠે પૂજાય છે તે આ ૧૦ મું આશ્ચર્ય છે, તે આશ્ચર્યના પ્રભાવથી (આ. ક્ષેત્રમાં) દુકાળ દ્રારિદ્ર અને ભયના સમૂહ ઉત્પન્ન થાય છે. જે સાધુએ સંકિલષ્ટ ચિત્તવાળા છે, માયાસ્થાનમાં નિત્ય તત્પર રહે છે, અને આજીવિકાના ભયવડે ગ્રસ્ત થયેલા છે તે મૂઢ મુનિએ સાધુઓ ન હોય. મૂળ ગુણથી રહિત છકાયના શત્રુ, વિશેષતઃ અસંયમી, ગુણવંત મુનિઓ ઉપર હૈષવાળા ધૃષ્ટ અનાચારી અથવા ધિસ્થાનીય એટલે ઉત્તમ સમાચારીથી ભ્રષ્ટ થયેલા અથવા પાપાચાર્ય તે નિયમિમાં (મા યામાં) તત્પર, ભક્તલોકની સ્તવના કરવામાં નિપુણ, છાની રીતે
૧ અર્થાત પિતાને જ કેળ સાધુ-ગુરૂ માને બીજાને ન માને એવા મમત્વમાં નાખે છે.
૨ નાણુ વિગેરે માંડીને ધનની વૃદ્ધિ કરનાર,
