________________
ઈત્યાદિ ગુણવાળે સાધુ તે દ્રવ્યથી સાધુ કહેવાય, ... અને અત્યકષાયથી (સંવલન કષાદયથી ) મૂળગુણ અને ઉત્તરગુણમાં શુદ્ધ હોય તે માવજીદ કહેવાય. અપ્રમત્ત અને પ્રમત્ત એ બે ગુણસ્થાનમાં રહેલે, પંચમહાવ્રતયુક્ત, ચરણકરણના ચારિત્રના અને ક્રિયાના) ઈત્યાદિકના . સેંકડે ગુણસમૂહ સહિત અને જ્ઞાનવડે બળવાન ( તે. ઉત્તમ સાધુ-ભાવગુરૂ કહેવાય). એ પ્રાણિવધને ત્યાગ–મૃષાવાદને ત્યાગ–અદત્તાત્યાગ–મથુનત્યાગ–અને પરિગ્રહત્યાગ. એ સાધુનાં પાંચ પ્રકારનાં મહાવ્રત છે. પૃથ્વી–જળ–અગ્નિ -વાયુ-વનસ્પતિ–ઢીન્દ્રય-ત્રીન્દ્રિય-ચતુરિન્દ્રિય-અને પંચેન્દ્રિય એ ૯ પ્રકારના જીવને મન વચન અને કાયાએ ત્રણ વડે ગુણતાં ર૭ ભેદ થાય છે. જે પુનઃ કરવું–કરાવવું અનુમોદવું એ ત્રણ કરણ વડે ગુણતાં ૮૧ થાય, પુનઃ એ. ૮૧ ને ત્રણ કાળ વડે ગુણતાં ર૪૩ થાય. છે ( એ ર૪૩ પ્રકારની અહિંસા રૂપ) જયણા ધર્મને ઉત્પન્ન કરનારી છે જયણા ધર્મનું રક્ષણ કરનારી છે, જયણા તપની વૃદ્ધિ કરનારી છે, અને જયણા એકાન્ત સુખ આપનારી છે. તે સુવર્ણનાં અને રત્નનાં પગથીવાળું, હજારે થંભ વડે . ઊંચું, એવું જે જીનત્ય કરાવે તો તે કરતાં પણ ત૫. સંયમ અધિક છે. વળી જે અહિંસા ધર્મને જાર્યો હોય. તે જીવના ભેદને સંગ્રહ પણ (જાયે હોય તે જીવભેદ સંગ્રહ આ પ્રમાણે) ચેતનાયુક્ત જીવ તે જીવેને ૧ ભેદ છે, અને સંસારી તથા સિદ્ધ એમ જીવના ૨ ભેદ છે. એ તથા ત્રસ અને સ્થાવર એ પણ (સંસારી જીવના) બે ભેદ
