________________
કહે છે કે ધર્મ શું પરની સાક્ષીએ થાય છે! ( અર્થાત ધર્મ તે આત્મસાક્ષીએ છે). જે મંડલિમાં ભેજન કરવું ઈત્યાદિ વ્યવહારથી પરાગમુખ, પરસ્પર સંબંધ વિનાના, શબ્દ કરનારા (રાત્રે બેલનારા) ઝંઝકારી (જે રીતે સમુદાયમાં ભેદ પડે તે રીત આચરનારા) તુમસુમા ( તું તા થી ટુંકારીને બેલાવનારા), અને પાપાગ્નિથી તપ્ત થયેલા અથવા પાપથી સંતોષ વાળા (એવા ગુર્વાભાસ મુનિએ હોય છે). શિથિલ આલંબનના કારણથી સ્થાન અને વિહાર વડે સર્વ પ્રમાદાચાર કરે છે, પોતાનો લેશ ગુણ પણ ભક્તજનેની આગળ મોટા મેરૂ સરખે કહે છે. ધર્મકથાઓ ભણે છે, અને ઘેરઘેર તે કથાઓ કહેતા ફરે છે, તથા અમુક કારણ છે એમ કારણ જણાવીને વધારે ઉપકરણે રાખે છે. સર્વ સ્થાને. એકાકી ભ્રમણ કરે છે, દીક્ષા પર્યાયની ગણત્રી નહિં કરીને સર્વે અહમિન્દ્રજ ધર્મગ્વાળા રહે છે, અને. પોતાના નિયમને મહાવ્રતનો પરાભવ કરે છે–હારે છે. પિતાને કાર્ય હોય તે વખતે મૃદુ વચન બેલનારા, અને કાર્ય થઈ રહ્યા બાદ કઠેર વચન બોલનારા, અતિમૂઢ અને
૧. અર્થાત અમે અમારા આત્માને અર્થે જે થયું કરીશું તે પણ કલ્યાણકારી છે, એ વચનથી પિતાના શિથિલાચારના પિષણને અર્થે કહે છે માટે અહિતકાર છે.
૨ રાત્રે મેટે શબ્દ બોલવું એ ૧૬મું અસમાધિસ્થાન છે.
૩-૪ દીક્ષા પર્યાય પ્રમાણે નાના મોટાની મર્યાદા નહિ રાખીને સર્વે મેટા-ગુરૂ બનવા હાય છે.
