________________
-અને અવિધિએ કરેલી પૂજા નિ:શુકચિત્તવાળા જીવને દુર્ગતિનું ફળ સાધે છે–આપે છે. શ્રી જીતેન્દ્ર પ્રભુની આશાતનાને ત્યાગ, સિદ્ધાન્તને અનુસરીને કરેલી શક્તિ - પ્રમાણે ભક્તિ, વિધિમાર્ગનો અનુરાગ, અવિધિનો ત્યાગ
એ ચાર અર્થપૂર્વક કરેલી પૂજા ઘણું ફળ આપનારી હોય છે કે શ્રી જીનભવનને વિષે અવજ્ઞા–પૂજા વિગેરેમાં અનાદર –તથા ભેગ—દુપ્રણિધાન–અને અનુચિત્ત પ્રવૃત્તિમાં એ - પાંચ (મુખ્ય) આશાતના છે. જે ૭૧-૮૦ છે
ત્યાં શ્રી જીતેન્દ્રપ્રભુ સામે પલાંઠીવાળી બેસવું, પ્રભુને - પીઠ દેખાડવી, પુપુડિત (પુડપુડિત એટલે પિપુડી વગાડવી)
પગ પસારવા, અને દુષ્ટ ચેષ્ટાવાળાં આસન કરવાં (અર્થાત્ - ખરાબ આસને બેસવું) તે અવજ્ઞા આરતના પ્રભુ પૂજા
માટે જે તે વર્ષો પહેરવે, જેમ તેમ અને જે તે કાળમાં - પૂજા વિગેરે શુન્ય ચિત્તે કરવી તે અનાવર મારતા . એ
જીનભુવનમાં તાબૂલ વિગેરે ખાય, અશુચિ કરે, એ પ્રમાણે જ્ઞાનાદિ આચારની અજ્ઞાનતાથી જે આશાતના કરે તે મોજ માસના અહિં જનભુવનમાં વર્જવી. છે શ્રી નભુ- વનને વિષે રાગવડે–ષવડે અથવા મેહ વડે જે મનોવૃત્તિ : દૂષિત થાય તે કૂળિધાન આવાસના કહેવાય છે શ્રી જીન
૧ તાત્પર્ય એ છે કે વિધિને અનાદર તે અહિં નિ:શચિત્ત જાણવું, તે વિધિના અનાદર વાળાને અવિધિ પૂજા દુર્ગતિ આપે પરંતુ વિધિના આદરવાળા છ અજ્ઞતાદિકના કારણે અવિધિ પૂજા કરતા હોય છે તેઓને દુર્ગતિફળ નથી. “અવિધિએ કરવા કરતાં ન કરવું તે ઉત્તમ” એ મૂર્ખાઈના વચનને અહિં પ્રતિઘાત થાય છે:
