________________
૫૨
આદિકની સર્વ પ્રતિમાઓને પણ અધ્યાત્મવિશુદ્ધિ વડેએટલે ચિત્તશુદ્ધિ વડે વંદના કરી શકાય. ! (હવે આચાય ઉત્તર આપે છે કે–) તીર્થંકરભગવ’તને વિષે તીર્થંકરના સદ્ગુણાજ વિદ્યમાન છે (પણ દુર્ગુણ વિદ્યમાન નથી), અને તેમની આ પ્રતિમા છે એવું.... તેઓનુ' (પ્રતિમાની પૂજા કરનારનુ આધ્યાત્મ (ચિત્ત) હોય છે, અને તે તીર્થંકરમાં સાવધ ક્રિયા હોતી નથી તેથી આ પ્રતિમામાં પણ સાવદ્યઃ ક્રિયા નથી (પરન્તુ નિરવદ્યક્રિયાવાળી પ્રભુની આ પ્રતિમા છે) એવું પૂજકાનુ ચિત્ત હોય છે (જેથી તીર્થંકરની પ્રતિમાની પૂજામાં ગુણ છે) અને તે સિવાયની બીજી પ્રતિમાએ (નીપૂજામાં) તેા નિશ્ચયે સાવદ્ય ક્રિયાએ સમનુમત (વંદન કરવાથી અનુમેાદના કરી) ગણાય છે (કારણકે બીજી સ્ત્રીઆદિકમાં સાવદ્યગુણા છે જેથી તે સ્ત્રીઆદિકની પ્રતિમાઓમાં પણ પૂજકનું ચિત્ત આ સાવદ્યગુણવાળી પ્રતિમા છે એવું રહે છે જેથી અવગુણકારી છે-ઇતિભાવાથ: )।। જેમ પ્રતિમામાં સાવદ્યક્રિયા નથી તેમ ઈતર નિરવદ્યક્રિયા પણ નથી તે તેના (તે નિરવદ્યક્રિયાના અભાવે ફળ (પુન્યફળ) પણ નથી, અને જો કહા કે ફળ છે તે તે અહેતુક છે (અર્થાત્ ફળનું કારણ
""
ચંદ અળસીટીવ એટલે જો કે સ્ત્રીઆદિકની સર્વ પ્રતિમા ગુણહીન છે તાપણુ ચિત્તની શુદ્ધિ વડે ( ગુણવાળી ) જાણીને વંદાય એવા ભાવમાં શંકાકારના પક્ષ તરીકે અ ઉતાર્યાં છે. આ પ્રકરણના મૂળપાઠમાં ધ્રુવિqટ્ટીના એવા છે તે સ્ત્રીલિંગે પ્રથમાના બહુવચનમાં કણિ પ્રયાગે છે.
૧-૨-૩ એ ત્રણ ગાંથાએ ચાલુ ગ્રન્થમાં કિચિત્ અશુદ્ધ છે
