________________
૪૯
અકષાયીને (વીતરાગને) એ ત્રણે પ્રકારે અહિંસા હેય છે. તથા (મુક્તિમાર્ગમાં) ઉદક્તને અનુક્તને (ઉદ્યમી અનુદ્યમીઅપ્રમાદી પ્રમાદીને–અથવા ઉપયેગી અનુપયેગીને) દ્રવ્યથી અને ભાવથી એમ બન્ને પ્રકારે અહિંસા હોય છે અથવા ઉઘુક્તાનુઘક્ત એટલે દેશવિરતને બન્ને અહિંસા હોય છે. છે . જીનેન્દ્રપૂજામાં જે કે પ્રસંગજન્ય કાયવધ (જીવહિંસા) છે, તે પણ જીનેન્દ્રપૂજા નિરવદ્ય-નિષ્પાપ છે. જે કારણથી નિસિહિકરણને વિષે સર્વત્ર (સર્વજી પ્રત્યે) મૈત્રીભાવ પ્રગટ રીતે વર્તે છે કે ૨૦૦-૩૦૦ છે - શ્રાવકના ચાર ભેદ છે–૧ વિરત, ૨ સર્વથી વિરત, કે વિરતાવિરત, ૪ સર્વથી વિરતાવિરત એ ચાર પ્રકારના શ્રાવક છે (સ્વરૂપ આગળની ગાથામાં કહે છે). મિથ્યાત્વી અને એકલો સમ્યગૃષ્ટિ અવિરતિ અને વિરતાવિરત તેમજ પૂર્ણ ભાવનાવાળે અને સંયમના અભાવવાળો એવા દેશવિરતિ તથા સંપૂર્ણ વિરતીવાળા. તેમાં પ્રથમ ભેટવાળા શ્રાવકેની જે કિયા તે અનુબંધ ભાવજન્ય અહિંસા છે, અને બીજા શ્રાવકભેટવાળાઓની ક્રિયા અધ્યવસાયને વિશેષથી આગળના બીજા બે ભેદવાળી (હેતુ અહિંસા અને સ્વરૂપઅહિંસાવાળી) છે. વળી અભિગમન-વંદન–અને નમસ્કાર
૧ અહિં સૂત્રની ગતિ ઉત્ક્રમ (કમરહિત ) પણ હોય છે તે નિયમ પ્રમાણે ઉઘકતને ભાવ અહિંસા, અને અનુઘકતને દ્રવ્ય અહિંસા એ અનુક્રમ વિચાર. છે૨ નિસિહિકરણે એટલે નિશિથસૂત્રમાં ( પૂજા કરનારને સર્વ જી પ્રત્યે મૈત્રીભાવ કહ્યું છે).
