________________
- - -
,
,
, ,
-
,
,
,
,
-
,
-
-
*
-
-
*
*
પી
.
-
-
(૧૩) ખડગ સિદ્ધ હવાના સમયે એક માનસહિત સુર્યના જેવી કાંતીવાળે, અને જેની ચારે તરફ સુગધી વ્યાપી રહી છે. એવો તે દિવ્ય ખડગ ત્યાં આબો. એટલામાં લક્ષ્મણ ત્યાં કીડા કરતો કરતો તે વશના વનમાં આવ્યો. ત્યાં સુચના જેવા તેજવાળે તે સુગંહાસ નામને ખડગ જોઈને તેને લક્ષ્મણે લઈ લીધે. પછી તેને મ્યાનમાંથી કહાડીને જોવા લાગ્યો. તે તે અતિ અપુર્વ દીઠામાં આવ્યો. તેથી કેતક લાગ્યું કહ્યું છે કે, “અપુર વસ્તુ જઈને ક્ષત્રીએને મોટો આશ્ચર્ય થાય છે. તેની ધારની પરીક્ષા કરવા સારુ તે ખડગે કરી પાસેની વાંસની ઝાડીને કમલની નાલની પઠે કાપી નાંખી. તેમાં ઉધે માથે લટકેલો જે શબુક તેનું માથું પણ તેની સાથે કપાઈને જમીન ઉપર પડયુ. તે લક્ષ્મણે જોયુ, ત્યારે પાસે આવીને જુએ છે તો તેના ધડ ઊપર વડની શાખામાં લટકતો દેખાયો. ત્યારે આ નીરપરાધી તથા હથીયાર રહિત એના કોઈ પુરૂષને નાહક મે મા, એ શોક કરવા લાગ્યો. એ કર્મના ગે મને ધીકાર છે. એવી પિતાની નિદા કરી રામની પાસે જઈને એલે સર્વ વતાંત કહી સંભળાવ્યો. અને તે ખડગ પણ તેને બતાવ્યો. ત્યારે રાએ તેને કહેવા લાગ્યું. આ સુર્યહાસ ખડગ છે. એની સાધના કરનારાને તે મા જણાય છે. પણ એનો ઉતર સાધક કોઈ આટલામાંજ હોવો જોઈએ.
પણે રાવણની બેન ચકનખાએ જાણ્યું કે મારા પુત્રને આજે સુર્યા સ ખડગ મળશે, એવા હેતુથી મેટા ઉમણે કરી પુજા વગરેની સામગ્રી લઇને ઉતાવળી દોડની તે વનમાં આવી જુએ છે તો કુડલે કરી શોભાયમાન પોતાના પુત્રનુ માથુ કાપેલ જમીન ઉપર પડયું છે. તે જોઈને વિલાપ કરવા લાગી. હે વત્સ શબુક તુ ક્યાં છે ? અને તને હું ક્યાં છે? એવી રી તે વાર વાર બેલતી થકી રડવા લાગી.
દ્રાન્ન,
-
અપ
-
-
--
-
-
ECO
ન
0
1
-
જ
-
જન
બઇધારીંગાળ કાન માળા ચેરીરે. એ દેશી તારી માવડી રે પુન શબુક બોલોને; કણે છેદયુ મસ્તક તુજ શબુક બેલોને. એ ટેક. મે જયુ જે પુત્ર તું મારા, ફળશે મરથ આજ એમ જાણી હરખે અહીં આવી, દીઠું વિપરીત કાજ, બુક બેલેને, તારી માવડી રેરે પુત. શંબુક બેલોને,
...
..
T
AT
-
