________________
---
-
૨
નવયુગને જૈન
સર્વ એકમત છીએ. એકમતને આગળ કરવાને બદલે નિરર્થક વાતને મોટું રૂપ આપી તે પર શાસ્ત્રના પાઠે ચર્ચવા, તેના મનગમતા અર્થ લગાવવા અને તેને આધારે પરસ્પર આક્ષેપ કરવા એમાં જરા પણ દીર્ઘનજર, સભ્યતા, વિવેક અને વ્યવસ્થા જળવાઈ હોય એમ સહૃદય જૈનને લાગવું મુશ્કેલ પડશે.
૫ ચતુર્થ સ્તુતિ ઝઘડા આવો જ એક વિચિત્ર ઝઘડે લગભગ પોણસો વર્ષથી ચતુર્થસ્તુતિ સંબંધમાં ચાલે છે. એ સમજવા યોગ્ય છે, જોકે એને સમન્વય તે દીવા જેવો છે.
મોટા દેવવંદનમાં ચાર સ્તુતિ આવે છે. પ્રથમ સ્તુતિમાં એક તીર્થકરની સ્તુતિ હોય છે, બીજીમાં ચોવીશ તીર્થકરની, ત્રીજીમાં જ્ઞાનનો મહિમા અને ચોથીમાં દેવ દેવી કે યક્ષની સ્તુતિ આવે છે.
શ્રી રાજેંદ્રસૂરિએ સૂત્રને સારે અભ્યાસ કર્યો. રાજેંદ્રકાશ તેમનું પ્રખર જ્ઞાન બતાવે છે. તેમને વિચાર આવ્યું કે દેવ દેવી કે યક્ષ સમકિતધારી હોય તે પણ ચેથા ગુણસ્થાનકે હોય, તેને પાંચમા ગુણસ્થાનકવાળા સાધુઓ શા માટે સ્તવે? માટે ઉપરની ચાર સ્તુતિઓ પિકી ચોથી સ્તુતિ ન હોવી ઘટે. એ અસ્થાને હેઈ અવિસંગત છે વગેરે.
આના ઉપર ચર્ચાઓ ચાલી, મરચા મંડાણ અને ગામેગામમાં ત્રણ થઈવાળા અને ચાર થઈવાળાના પક્ષે બંધાયા અને હજુ સુધી એ ઝઘડા ચાલ્યા જ કરે છે.
આ ઝઘડો તદ્દન અર્થ વગરનો છે. શાસનાધિષ્ઠાયક દેવદેવીને જે રીતે આગમમાં બતાવ્યાં છે તે રીતે તેમનું ચોથું ગુણસ્થાનક ચોક્કસ છે, જ્યારે આપણું શ્રાવકેનું દેશવિરતિધરપણું
