________________
પ્રકરણ ૨૦ મું
ઉન્નતિના કાર્યમાં નવયુગ ઔદાર્યને ઝરે વહેવરાવવાની વધારે જરૂર માનશે.
જનસમાજનું સેવાનાં કાર્યો અનેક આકારમાં ધ્યાન ખેંચશે. રાષ્ટ્રહિત સમાજ ઉત્કર્ષ એની નજરમાં ખૂબ આકર્ષક લાગશે.
અભણને ભણાવવા અને નિરૂઘમીને ઉદ્યોગે ચઢાવવા એ પ્રાથમિક ફરજ માનવામાં આવશે.
શારીરિક પ્રગતિ માટે વ્યાયામમંદિરે કરાવવામાં નવયુગ ધનને ઝરે ખાસ વહેવરાવશે.
માંદા માટે હેપીટાલે, પ્રસુતિગૃહો, માવજતગૃહ, સેવાભાવી માવજત કરનારાને ઉત્પન્ન કરનારાં ગૃહ, આરોગ્યમંદિર, મોટા શહેરમાં સસ્તા ભાડાની ચાલીએ. આવાં આવાં ખાતાંઓને ખાસ અગ્રસ્થાન આપવામાં આવશે.
ભાષણગ્રહે, પુસ્તકાલયો, પ્રકાશનમંદિરે, સંગ્રહસ્થાને ઉપર વિચાર સારી રીતે ખેંચાશે.
અનેક ખાતાઓમાં નામે લખવાની જરૂર ભાગ્યે જ હોય. ટૂંકામાં વર્તમાન યુગમાં જે ખાતાને પિષવાની જરૂર દીર્ઘ નજરે દેખાશે તેવા ખાતા તરફ–તેવી બાબતે તરફ નવયુગ વિવેક વાપરી
ઔદાર્યને વાળશે. તેઓને પ્રાચીન કાળની કોઈ સંસ્થા તરફ ષ નહિ થાય, પણ જરૂરિયાતનું મૂલ્ય તેઓ આંકશે. મંદિરમાં જરૂર હશે તો નવું મંદિર પણ બનાવશે, પણ જરૂર ન હોય, ખાતું સમૃદ્ધ હોય ત્યાં એ વિચાર કરી જશે. એને મળેલા જ્ઞાનથી એની સમજણ પ્રમાણે એ વિવેક વાપરવાને વિચાર ધનવ્યયને અંગે ખાસ કરશે અને એને યોગ્ય લાગશે તે પ્રમાણે ખાવાપીવાની બાબતે કે જમણવારમાં પ્રચલિત યુગમાં ધનવ્યય એ જરૂરી નહિ માને.
