Book Title: Navyugno Jain
Author(s): Motichand Girdharilal Kapadia
Publisher: Jyoti Karyalay

View full book text
Previous | Next

Page 310
________________ પ્રકરણ ૨૧ મું ૨૯ વાયદા નીકળે છે. આવી શરતમાં વાયદાની મિતિએ માલ લેવા દેવાની શરત હોય છે. વ્યાપાર કરનારા હજારે લાખ ગાંસડી અથવા ટનના વ્યાપાર કરે છે, પણ મિતિ આવવા પહેલાં સોદા સરખા કરી નાખે છે. માલની ડીલીવરી આપવાની એને સગવડ પણ હોતી નથી, તેની પાસે તેટલું નાણું પણ હતું નથી અને માલ ભરવાનાં ગોડાઉન પણ હોતાં નથી. એમાં સોદા કરનાર કરાવનારને ઈરાદો બજારની વધઘટને લાભ લઈ નફો તારવવાને હોય છે, પણ કાયદાની ચુંગાલમાંથી બચવા માટે માલ લેવાદેવાની શરત દાખલ કરેલી હોય છે. આને પ્રથમ પ્રકારનો સટ્ટો ગણવામાં આવે છે. બીજા પ્રકારમાં ચોખ્ખો અને ઉઘાડો જુગાર હોય છે. દર અઠવાડિયે કાચી ખાંડીને ધંધે થાય છે અથવા આંકફરકને જુગાર રમાય છે તેમાં દરરોજ મુંબઈ જેવા એક શહેરમાં લાખો રૂપિયાની હેરફેર થાય છે. અમેરિકાના ન્યુયોર્કમાં વાયદાના સેદાના એક રતલ રૂના ભાવની વધઘટના દેકડાના આંકડા ઉપર હિંદુસ્તાનના લેકે દરરોજ લાખો રૂપિયાને જુગાર રમે છે. આની આખી વિગત આપતાં તે પાનાં ભરાય તેમ છે, પણ તે ચાખે જુગાર જ છે. એ ઉપરાંત ઘોડાની શરતોમાં અમુક ઘોડે પહેલે (વીન) આવશે કે બીજે ત્રીજે (પ્લેસ) આવશે તે પર ત્રણ મહિના સુધી દર શનિવારે અથવા રજાના દિવસેએ લાખ રૂપિયાને જુગાર રમાય છે. આ ઉપરાંત પાનાંને જુગાર, વરસાદને જુગાર આદિ અનેક પ્રકારના જુગાર રમાય છે. વિક્ટોરિયા ગાડીને નંબર એકી આવશે કે બેકી તેના ઉપર શરતે બકાય છે. આ સર્વ જુગાર છે. કમનસીબની વાત એવી બની છે કે અત્યારના જૈનેને એક મેરે ભાગ આ બન્ને પ્રકારના સટ્ટાના માર્ગે ચઢી ગયું છે.

Loading...

Page Navigation
1 ... 308 309 310 311 312 313 314 315 316 317 318 319 320 321 322 323 324 325 326 327 328 329 330 331 332 333 334 335 336 337 338 339 340 341 342 343 344 345 346 347 348 349 350 351 352 353 354 355 356 357 358 359 360 361 362 363 364 365 366 367 368 369 370 371 372 373 374 375 376 377 378 379 380 381 382 383 384 385 386 387 388 389 390 391 392 393 394